De Wisteria.

Een van de succesnummers in mijn tuin is de Wisteria, ofwel De Blauwe Regen. Ik geniet enorm van die plant, met name als zij bloeit natuurlijk, maar ook nu zij nog kaal is.

Ze zit vol veelbelovende bloemknoppen die iedere dag dikker worden. En al die kronkelende takken zorgen voor een mooi schaduwspel op de witte muur achter haar wanneer de zon schijnt. Gisteren was het extra mooi want de lucht was strakblauw en de muur spierwit, die had ik net een vers verflaagje gegeven. Wat een dankbare klus!

2015

2016

Toen ik de jonge Wisteria kocht kreeg ik de tip haar te kopen wanneer ze in bloei staat zodat je kunt zien dat ze bloeit. Doe je dat niet dan loop je de kans dat je een zaailing koopt die niet gaat bloeien. Daarbij is het belangrijk de plant steeds te snoeien. Ik snoei ieder jaar na de bloei in augustus alle zijtakjes terug tot 30 cm en daarna in februari-maart die scheuten nog een keer tot 5 a 10 cm. Die van mij is gaan bloeien. En hoe!

2019

Bij de cirkel heb ik palen in de grond gezet om de ronde vorm te benadrukken en heb er ijzerdraden tussen gespannen waarlangs de Wisteria kon groeien. Door achter mijn luie stoelen op verschillende hoogtes draden te spannen, creëerde ik een mooie achtergrond voor mijn stoelen. De Wisteria heeft het duidelijk naar haar zin. Ze is meteen goed gaan groeien en door haar hier en daar de goede richting op te sturen, heeft ze zich om de draden heen gedraaid. Een Wisteria heeft een voorkeur om een bepaalde kant op te draaien. Bij een draad heb ik haar een andere kant op laten draaien en die kant beviel haar niet. Hier is ze niet om de draad heen gedraaid en zie je dat ze tegensputterde, de andere kant op wilde. Ik heb uiteindelijk gewonnen maar die tak buigt naar voren in plaats van naar achteren.

Met het groeien en groter en dikker worden van de Wisteria, kwam er ook meer druk op de houten palen, met name de middelste moest het ontgelden. Doordat ze zich om de paal heen draaide, wurgde ze de paal als het ware. Ieder jaar kwam de middelste paal schuiner te staan en schoven de stoelen een stukje naar voren om ruimte te geven. Ik moest een manier vinden om de paal weer recht te krijgen maar hoe? Er is maar weinig ruimte voor andere palen en in mijn bejaarde betonschutting kan ik niet boren.
Uiteindelijk heb ik een alleskunner mee laten kijken en die stelde voor de paal er tussenuit te zagen.

 

Hoe simpel kan het zijn! Toen de paal grotendeels verwijderd was, kon de Wisteria zonder veel moeite recht geduwd worden. Zij moest alleen nog op een of andere manier aan de schutting vastgemaakt worden. De Alleskunner heeft een metalen richel op mijn schutting gemaakt waar de basis van de Wisteria aan vast gemaakt kan worden. Voila: mijn Wisteria staat weer recht en de stoelen kunnen weer naar achteren geschoven worden. Op advies heb ik de richel (wit) geverfd om te voorkomen dat hij gaat roesten. Nu de richel wit geverfd was, zag ik dat de muur ook wel een verflaagje kon gebruiken. Meteen maar gedaan want wanneer de Wisteria gaat bloeien. kan ik er niet meer bij.

Het deel achter de Wisteria is nu weer mooi wit, nu de overige 25 meter nog!