Tulpenkoningin van Jans' tuin.

Koningsdag is weer voorbij, de vlag is weer binnen gehaald en mijn oranje sjaal is weer opgeborgen. Oranje is favoriet op een aantal dagen en feestjes per jaar maar verder kom je de kleur oranje in Jans' huis en tuin niet tegen. Hoewel..: er staat een nieuwe tulp in de tuin die een heel klein beetje oranje laat zien, namelijk "Tulipa Groenland". Deze tulp kleurt van groen naar rose maar lijkt binnenin van rose naar oranje te kleuren. Ze steekt met haar 55 cm mooi boven de geraniums uit die ook al volop in de knop zitten. Het is nog spannend of ze goed bij elkaar zullen kleuren.

Naast Tulipa Groenland staan er nog meer tulpen in de tuin te pronken. Bij het vijvertje staat de rose "Tulipa Candy Prince". Deze ietwat stijve tulpen stonden eerst netjes in rijtjes rondom het vijvertje maar na wat rommelen tussen de planten, staan ze nu wat speelser verspreid. Eerst stonden hier wit-bloeiende Engels-Gras-plantjes bij maar helaas heeft Mix deze allemaal uit de tuin gehaald. Deze plantjes zorgden voor tegenwicht bij de stijve tulpen. Ik ben bang dat Mix nieuw Engels gras er weer uit zal halen dus ik ben nog op zoek naar laag wit bloeiende bolletjes of plantjes om tussen de tulpen te planten en het weer nog wat speelser te maken.

Maar koningin der tulpen in de tuin is toch wel Tulipa Black Parrot. Ze moeten nog tot volledige bloei komen maar ik heb hoge verwachtingen. Zij staan bij de Helleborus Oriëntalis en die twee kleuren prachtig bij elkaar. Al eerder had ik er twee andere tulpen bij geplant maar die waren toch anders van kleur dan ik had verwacht en kleurden juist helemaal niet bij de Helleborus. Drie keer is scheepsrecht want nu heb ik de goede kleur gevonden.

Wit, hout en zwart.

Dacht ik weer terug te gaan naar mijn eigen basic interieur: wit, hout en zwart, blijkt het een nieuwe woontrend te zijn. Nu is het zo dat alles weer een keer terug komt, hetzij nèt in een ander jasje, en ik ben blijkbaar van die leeftijd dat je die tweede ronde mee maakt.

Mijn eerste interieur.

Wat betreft mijn interieur, ben ik begonnen (eind jaren '80) met een witte basis (vloer, muren, plafond). Dat ik het plafond wit was, is niet vanzelfsprekend want in mijn eerste huis was een grote punt van het plafond donkerbruin geverfd en in mijn tweede huis hing aan het plafond een enorme verlaagde zandkleurige cirkel met inbouwspots. Het was nog een hele kunst die donkerbruine punt onzichtbaar te maken met witte verf. We hebben er eerst een laag isoleer op gesmeerd en daarna latex. De verlaagde cirkel in het tweede huis hebben we eruit gesloopt net als de rest van de "seventies"-inrichting om daarna alles wit te verven. In die witte basis kwamen oude blank-grenen meubelen te staan waaronder een grote Franse eettafel, een oude Engelse kledingkast en twee bankjes, gemaakt van oud grenen hout. In de bankjes lagen weer grote witte plofkussens.

Mijn tweede interieur

Mijn interieur heeft in de loop der jaren, net als ik, heel wat veranderingen doorstaan maar ik houd nog steeds van de witte basis en van oud hout en ik heb nog steeds de oude Engelse kledingkast in mijn kamer staan.

Nog altijd mooi: mijn antieke Engelse kledingkast.

Jaren heb ik getwijfeld of ik hem zou verven en als je maar lang genoeg wacht, ben je er weer helemaal blij mee. Ik vind hem nog steeds mooi tegen een witte muur. Het enige probleem is dat hij op de plek van de schouw staat. Die schouw met schoorsteen heeft plaats moeten maken voor mijn kast die de nodige bergruimte biedt. Eigenlijk wilde ik dat niet maar omdat de schoorsteen in slechte staat was en het te veel geld kostte om hem te herstellen, werd de keuze zo voor mij gemaakt. Behalve de kast is er een allegaartje aan meubels meegekomen naar dit huisje.
Gaandeweg veranderen er dingen in een poging meer eenheid te scheppen. In dit huisje is turquoise als kleur binnen gekomen omdat ik vond dat er weer kleur in mijn leven moest komen. Dat is aardig gelukt en ik ben nu weer zover dat het wel iets minder mag. Witte gordijnen bijvoorbeeld, in plaats van de turquoise exemplaren.
Zo gingen mijn bruine buisstoelen de deur uit om plaats te maken voor een zwart kuipstoeltje en een naturel, rotan exemplaar.
Vorige week heb ik mijn kerkbankje een flinke schuurbeurt gegeven. Ik heb hem vier jaar geleden op marktplaats gevonden en schuren was er nog niet van gekomen. Nu staat ie weer mooi te zijn aan mijn eettafel samen met de nieuwe stoeltjes. Helemaal volgens de nieuwe trend: wit, zwart en hout ;) !

Mijn blank geschuurde kerkbankje bij de tafel.

Gebroederlijk naast elkaar: rotan, zwart en wit.

Het is weer Pasen!

Na een paar weken vol hoesten, proesten en weinig energie is het dan ineens alweer Pasen. Gelukkig heb ik de tuinklusjes niet uitgesteld en meteen aangepakt waardoor de tuin er fris bij ligt: witte tuinmuren, gemaaid gazonnetje waardoor de bloeiers extra tot hun recht komen.
Jammer genoeg is het weer nu niet lekker genoeg om in de tuin te brunchen maar binnen is het ook gezellig. De lentebloemen staan in de vazen, de magnoliatak heeft een paar eieren als versiering en aan tafel staat een nieuwe stoel.

  

Na veel wikken en wegen besloot ik een witte stoel, die ik al een tijd op het oog had, te gaan halen. Wel een eindje rijden maar dan kon ik hem nog eens goed bekijken qua uiterlijk en zitcomfort. Toen ik hem in de winkel goed bekeek, zat hij heerlijk maar bleek ik de achterkant niet mooi te vinden en tja... daar kijk ik juist steeds tegen aan. Zonder stoel en enigszins teleurgesteld keerde ik huiswaarts. Deze stoel kon ik uit mijn hoofd zetten en zo kwam er meteen ruimte voor een nieuwe stoel. In mijn mailbox kwam een stoel voorbij die leek op een exemplaar dat ik al eerder in huis had gehaald. Die stoel stond prachtig bij mijn tafel maar bleek niet goed te zitten en is teruggebracht naar de winkel. Ik heb nu de neiging te denken dat alle stoelen die ook maar enigszins op deze  stoel lijken, niet lekker zitten maar dat is natuurlijk onzin. Ik ben deze stoel dus toch maar eens gaan uitproberen in de winkel (die vlakbij is!) en wat bleek: hij zit prima! En nu staat hij aan mijn  paastafel naast de zwarte kuipstoel; niet wit maar een rotan kuip met zwarte poten. Naar een witte stoel zoek ik verder.

 Fijne Pasen!

Het bloeiseizoen is gestart!

Mijn Magnolia-tak binnen heeft het definitief af laten weten. Ook buiten kan ik niet met de Magnolia pronken. Er zitten twee of drie knoppen aan en daar moet ik het mee doen. Al is ook die enkele bloem prachtig, ik had op meer gehoopt.
Binnen heb ik het gebrek aan bloemen opgelost. De Magnolia wordt niet voor niets Tulpenboom genoemd! Ik heb er kleine vaasjes met tulpen in gehangen!
De Magnoliatak kan nog wat leren van andere sterbloeiers in de tuin.

Om te beginnen de Rode Ribes! Deze heester staat nu in mijn tuin als struik en als haag nadat hij jarenlang op mijn verlanglijstje had gestaan. Terwijl de meeste planten nog op gang komen, staat de Rode Ribes volop te bloeien met honderden hardroze bloemtrosjes. Vorig jaar was ik in een tuincentrum om een beukenhaag aan te schaffen en toen zag ik bij de haagplanten ook Rode Ribes staan. Goed idee, dacht ik. Mijn Rode-Ribes-haagje zorgt nu dat ik vanuit binnen, in plaats van de compostbak, roze bloemetjes en groene blaadjes zie. Mijn schoonzusje liet zien dat een tak van de Rode Ribes ook binnen prachtig is in een vaas!

En dan mijn Akebia! Jaren heb ik een Akebia gehad die maar niet wilde bloeien. Het is een van de weinige klimplanten die het in de schaduw goed kunnen doen. Vorig jaar was ik al blij verrast met één paars bloemtrosje. Als dank heb ik de wirwar aan uitlopers netjes geleid langs een aantal klimrekken en hier en daar wat gesnoeid. En nu: zo'n drie meter brede Akebia hangt helemaal vol met knoppen! Dat zal straks een kleurexplosie worden. Ik denk dat hij vroeg, in april, zal bloeien want je ziet de knoppen iedere dag dikker en paarser worden.

Hoe dan ook: het bloeiseizoen is gestart!