Herfstappeltjes

De herfst is prachtig begonnen. Wanneer je de afgelopen dagen naar buiten keek, was nauwelijks te geloven dat het geen zomer meer was. Prachtig weer was het. Natuurlijk kun je 's morgens en 's avonds wel merken dat de herfst in de lucht zit.
Ik heb de plaids weer tevoorschijn gehaald. Ik merk dat ik ook weer zin heb in de herfst, in herfstbloemen en -takken, in kaarsjes, kussens en plaids. Dat is het seizoenmens in mij.

herfstboeket uit de tuin

Nu in de tuin mijn Malus het bijna begeeft onder de hoeveelheid sierappeltjes en ze inmiddels mooi gekleurd zijn, heb ik hem zijn snoeibeurt gegeven. De takken met sierappeltjes hebben een plekje gevonden in huis en tuin bij mij en elders. Ze brengen de herfst ook een beetje binnen.

Nu het boompje van de zware, doorhangende takken verlost is, kan ik er weer langs lopen. Ik ben benieuwd hoe hij volgend jaar zal uitlopen, het blijft toch altijd spannend of ik hem op een goede manier gesnoeid hebt. Ik ben deze keer best voorzichtig geweest met snoeien zodat hij er nu ook nog mooi uitziet.

Dit voorjaar stond hij prachtig in bloei en beloofde hij een grote hoeveelheid appeltjes. Die belofte heeft hij zeker waar gemaakt. Ik hoop natuurlijk dat hij het volgend jaar ook zo goed doet.

      

Daar is ie weer!

Daar is ie weer, de kast. Hij staat weer beneden. Alhoewel de Kastjeskast mij beviel, net zoals de opstelling van de bank, heb ik toch alles weer veranderd en de grote kast beneden gezet. Reden hiervan is dat er boven eigenlijk geen plaats is voor deze grote kast. Er is maar één plaats waar hij boven kan staan en dat is op de voorkamer. Hij staat daar echter dicht bij de kleine raampjes en neemt erg veel licht weg op de toch al wat donkere kamer. Ik heb daarom besloten: of hij gaat terug naar beneden óf hij gaat weg. Op een of andere manier ben ik gehecht aan de kast en dus staat hij weer beneden.

Doordat deze grote kast weer beneden staat, moest de bank gedraaid worden. Deze staat nu dus weer op zijn oude plek met de rug tegen de lambrisering aan.

Jammer dat ik nu de lambrisering niet meer zie maar ook heerlijk dat ik weer beter vanaf de bank de tuin in kan kijken.

Voorheen had ik in de zithoek een grote salontafel staan, een prachtige tafel met stalen onderstel en oude wagonplanken. Deze staat nu bij oudste dochter en is bij mij vervangen door een kruk en klein bijzettafeltje. Het was een mooie tafel maar nu zijn de verhoudingen beter. Samen met mijn nieuwe donkere jaloeziën is de kamer mooi in balans en is het een rustiger geheel dan met de Kastjeskast.

Voorlopig blijft de kast hier staan en denk ik de komende tijd na of ik hem een kleurtje zal geven of niet.

De oogst van 2018.

    

  

      

              

Wat een prachtige oogst heb ik dit jaar van mijn moestuintje gehad!
Toegegeven, het waren geen grote hoeveelheden maar hij was wel gevarieerd! In mijn eentje heb ik er toch heel wat heerlijke gerechtjes mee kunnen maken.
Ik heb dit jaar vooral last gehad van slakken en de droogte maar luis viel mee, meeldauw heb ik geen last van gehad. Misschien dat de Dille daar een aandeel in heeft gehad, die zaai ik volgend jaar weer tussen de gewassen.
Op de foto's ontbreken de radijsjes. Waarschijnlijk vergeten om op de foto te zetten. Mijn pompoen krijgt hieronder nog een ereplaatsje, die moet nog even blijven hangen.

Ik kan nog steeds oogsten uit de moestuin. Natuurlijk straks mijn pompoen maar er hangen ook nog courgettes en in de grond zitten nog bietjes en bosuitjes. Daarna ruim ik de moestuin op, werk ik wat compost door de grond en mag het grootste gedeelte wachten tot het nieuwe moestuin-seizoen. Het grootste gedeelte want ik zaai nog wat wintersla en plant dit jaar wat knoflookteentjes. Eens kijken hoe dat gaat. Dit moestuin-jaar was een goed jaar!

Taart met frambozen uit de tuin.

Dit jaar was ik benieuwd naar mijn frambozenoogst. In 2014 kreeg ik een paar stekken van de late framboos van mijn zus. Vanaf het begin was het een succes.

in juni

Deze frambozensoort geeft vruchten vanaf juli tot eind september. Na de oogst knip ik alle takken terug tot zo'n 75 cm en in het voorjaar knip ik deze net boven de grond af. Ieder jaar komen er weer nieuwe scheuten uit de grond die in de loop van het jaar zo' 2 meter hoog worden en meteen vruchten dragen. Ik dun die scheuten uit tot er ongeveer 10 scheuten op mijn 1 1/2 meter overblijven. En die geven genoeg, ruim 2 kilo, vruchten. Heel gemakkelijk om te onderhouden dus.

Dit jaar was het zo droog dat ik bang was dat mijn framboos het niet goed zou doen. Gelukkig kwam de regen voor de framboos mooi op tijd. De eerste vruchtjes waren wat klein maar ze werden met de dag groter. Ik heb dit jaar opvallend veel "tweelingen" (twee aan elkaar vergroeide vruchtjes) gehad, geen idee hoe dat komt.
Iedere dag snoep ik er wel een paar weg, eet frambozen bij mijn ontbijt of bij mijn dessert, maar het meeste vries ik in. Eerst leg ik ze los van elkaar in de vriezer en wanneer ze bevroren zijn, doe ik ze bij elkaar in een bak of zak. Zo vriezen ze niet aan elkaar vast en kan ik gemakkelijk de hoeveelheid die ik nodig heb, uit de vriezer halen.
In het seizoen gebruik ik de bevroren en verse frambozen vaak samen, met name wanneer ik grote hoeveelheden nodig heb zoals bij deze taart.

Oudste dochter was jarig en gaf een feestje. Als kind van haar moeder mag zelfgebakken taart bij haar niet ontbreken en vroeg ze me om een taart te bakken. Ze had zelf de taart uitgekozen: een jubileumtaart uit de Allerhande met blauwe bessen en frambozen. Daarnaast maakte ze er zelf ook een die er wezen mocht: een chocolade-whiskytaart met indrukwekkende chocoladeschotsen met zeezout.

Het was een lekker feestje!

Recept:

Laagjestaart met rood fruit

Ingrediënten:

250 ml verse slagroom

500 g witte chocolade

100 g tarwebloem

175 g poedersuiker

30 g ongezouten roomboter (koud)

9 middelgrote eieren

165 g amandelschaafsel

75 g fijne kristalsuiker

50 g chocolade extra puur 72%

375 g verse frambozen

450 g verse blauwe bessen

500 g mascarpone

Bereiden:

Verwarm de slagroom in een steelpan en schenk de hete maar niet kokende room over de witte chocolade. Roer tot de chocolade is gesmolten. Dek de chocoladecrème af met huishoudfolie. Laat afkoelen tot kamertemperatuur en zet tot gebruik in de koelkast.

Meng 60 g bloem met 25 g poedersuiker en 1 mespunt zout. Voeg de boter toe en meng tot kruimels. Klop 1 ei los, voeg 2 el ei toe en kneed snel tot een soepel deeg. Verpak in huishoudfolie en laat 1 uur in de koelkast rusten.

Verwarm de oven voor op 170 graden C. Maal de amandelen in de keukenmachine zo fijn mogelijk. meng et de rest van de poedersuiker en de bloem. Splits de rest van de eieren en klop de eiwitten stijf met de kristalsuiker. Spatel het amandelmengsel er zo luchtig mogelijk door. Schep in een spuitzak en verdeel de helft van het beslag over 2 springvormen van 21 cm. Bak ze naast elkaar op het rooster van de oven in ca. 15 min. goudbruin.

Laat 5 min. afkoelen in de vormen en laat uit de vorm helemaal afkoelen op een rek. Zo bak je in totaal 4 amandellagen.

neem het deeg uit de koelkast en rol met deegroller uit tot een lap van 1/2 cm dik. Snijd er een cirkel uit van 21 cm doorsnee en bekleed de bodem van 1 springvorm ermee. Prik er met een vork gaatjes in. Bak in ca. 12 min. goudbruin. Neem uit de oven en laat 1,5 uur afkoelen. Smelt de pure chocolade au bain-marie en bestrijk de bodem ermee. Laat hard worden.

Bestrijk de bodem dun met de witte chocoladecrème en bedek met bessen. Leg er een amandellaag op , bestrijk met chocoladecrème en bedek met frambozen en bessen. Leg hierop weer een amandellaag, bestrijk met de chocoladecrème en bek met frambozen. Eindig met een amandellaag.

Strijk de bovenkant en rondom helemaal glad met chocoladecrème. Zet minimaal 1 uur in de koelkast. Bestrijk de hele taart met mascarpone en leg de rest van het fruit bovenop.

• 
  

Tuinkalender september.

Hier is de tuinkalender van september al!

Ik ben mooi op tijd en dat komt omdat het deze week heerlijk weer was om in de tuin te werken. Deze tijd is er genoeg te doen en door de droogte kan de tuin helemaal een opknapbeurt gebruiken. Ik ben  meteen aan de slag gegaan. Gelukkig maar want na een dag hard werken in de tuin, kwam er van alles op mijn pad waardoor ik de rest van de week nog maar amper aan de tuin toegekomen ben.

Ik ben dicht bij het huis begonnen met het snoeien van de lavendel. Ik wil mijn haagje van lavendel compact houden en dat is het zaak hem in augustus/september en in begin april te snoeien.

In de border ben ik begonnen met wegknippen van dorre bladeren. Meestal laat ik aan het eind van de zomer de uitgebloeide stengels van vaste planten staan maar het is nu al zo'n dorre boel dat ik toch wat weg heb geknipt. Het ziet er nu wel kaal uit maar ik kon meteen goed een laag compost uit mijn compostbak tussen de planten aanbrengen.

Het grootste werk was het vijvertje. Ik heb het water en de zuurstofplanten eruit gehaald en heel de bak (een speciekuip) uit de tuin gehaald. Ik heb hem schoongemaakt en de grond iets verder uitgegraven zodat hij nu iets dieper staat. Een heel karwei om hem mooi waterpas te krijgen want dat is wel belangrijk. Er zit nu weer schoon grind en water in en de zuurstofplanten zijn alg-vrij. Het ziet er fris en helder uit. De planten rondom zijn herschikt en uitgedund dus dat gedeelte is al klaar voor het voorjaar!

De Persicaria (Adderwortel, Duizendknoop) in de schaduwhoek staat nog prachtig in bloei. Hij moet dringend uitgedund worden want het is enorme bos geworden en de natte hoek, waar mijn kraan en waterslang zijn, is amper bereikbaar. Ik wacht er echter mee tot de grootste bloei voorbij is zodat ik er nog even van kan genieten.

Verder ben ik nog niet gekomen. Het gras wacht op een maaibeurt en natuurlijk moet er her en der onkruid verwijderd worden. De compostbak mag nog leger dus krijgt de rest van de tuin straks ook een laag.

In de moestuin is het volop oogsttijd. Tomaten, frambozen, courgettes, bosui en bietjes kunnen geoogst worden en ook de pompoenen groeien goed. Vanavond staan er weer groentes uit eigen tuin op het menu!