Mijn urban jungle.

Al gehoord van de Urban jungle? Deze woontrend brengt groen, waaronder planten, terug in huis. De kamerplanten zijn weer helemaal terug van weg geweest!

Vroeger stonden de vensterbanken en kamers vol met kamerplanten. Ook op mijn slaapkamer thuis stonden o.a. op de vensterbank "kindje-op-moeders-schoot", "baard-van-Mozes", sierasperge, graslelie en op mijn kledingkast het lantaarnplantje.

het lantaarnplaatje,
Ceropegia woodii

In mijn eerste woonkamer stonden ook een paar kamerplanten, waaronder een grote ficus maar daarna werden het er steeds minder. In mijn vorige woonkamer stond alleen een Pachira, een plant met gevlochten stam met een kroon van bladeren, en in mijn huidige huis was geen plant te vinden. Wàs geen plant te vinden. Nu dus wel.
Oudste dochter is begonnen. Zij heeft een plantenhanger geknoopt en er een klimop in gehangen. Het geheel heeft een plekje in haar kamer gekregen. Ze is echter vaak elders en het klimopplantje kwijnde weg bij gebrek aan vocht. Inmiddels is het vervangen door het lantaarnplantje dat ik tegenkwam bij het tuincentrum en uit pure nostalgie heb mee genomen naar huis. Hopelijk krijgt dit plantje wat meer water.

  

Buiten ben ik bezig de tuin winterklaar te maken en dat betekent dat het tafeltje van opa weer naar binnen komt. 's Zomers staat het buiten maar 's winters haal ik het binnen om het te beschermen tegen te veel vocht. Eigenlijk staat het binnen overbodig te zijn maar ik wil het graag houden en deze herfst/winter heb ik er een mooie een bestemming voor. Er staat inmiddels al een verzameling planten op, mijn eigen urban jungle.

De lappendeken.

Deze week heeft de naaimachine weer eens op tafel gestaan. Mix heeft een lekker kussen gekregen. Ik heb een kussenhoes gemaakt voor Mix van de lappendeken van Dorus.

Toen Dorus oud en krakkemikkig begon te worden en ik tijdelijk in een riante vrijstaande woning huisde, heb ik mijn oude boxer Dorus in de watten gelegd. In de ruime woonkamer daar had ik zo veel ruimte over dat ik in een hoek het logeerbed had uitgeklapt. Ik had nog heel veel restjes stof uit de tijd dat ik kleding maakte voor mijn twee kleine meisjes en van een aantal restanten maakte ik een lappendeken voor het bed. Zo had Dorus op zijn oude dag een gigantische loungebank!

Dorus is er niet meer maar zijn lappendeken nog wel. Mix ligt er al weken op in de woonkamer. De koffer heeft plaats gemaakt voor de deken toen Mix steeds op de randen bleef knagen. Bovendien is de koffer al aan de krappe kant voor Mix.

Het kleed beviel haar wel; ze kan het naar elke gewenste plek slepen en ze kan er lekker op liggen. Dat wil zeggen: totdat ze de bank ontdekte. Zodra iemand op de bank ging zitten kwam ze commentaar leveren en deed ze allerlei pogingen om er ook op te zitten. Uiteindelijk nam ze genoegen met een plekje op haar lappendeken tegen of op mijn voeten. Nu het kouder wordt en ik geen geweldig geïsoleerde vloer heb, vond ik het wel tijd voor een lekker kussen voor haar. Aangezien ze haar bench-kussen al gesloopt en nog niet uitgegroeid is, heb ik gekeken wat ik nog voorhanden heb voordat ik een hoop geld uit geef. Bij mij kussen-voorraad had ik nog een oud vloerkussen van 70 x 70 cm. Dat kon ik prima gebruiken. Bij mijn ritsen-voorraad vond ik nog een lange rits. Even de naaimachine op tafel, leesbril erbij en voilà: een kussenhoes voor Mix van de deken van Dorus!

Echt dankbaar leek Mix in eerste instantie niet. Na verwoede pogingen het kussen te 'doden', de rits open te krijgen en de vulling eruit te trekken, heeft ze nu ontdekt dat je er heerlijk op kunt slapen en dat je ook dit kussen naar elke plek kunt slepen die je maar wilt. Behalve óp de bank dan maar dat hoeft ook niet meer. Dit kussen ligt ook lekker!

Herfst in huis.

Eindelijk weer eens tijd gehad om met de bezem door het huis heen te gaan. Dochters zijn deze week allebei niet thuis dus liggen er geen stapels boeken en tassen op en rond de tafel. Ik heb flink opgeruimd, ramen gezeemd (dat was een eeuwigheid geleden!), stof gezogen en gedweild. Daarna heb ik mezelf natuurlijk beloond met bloemen. Uit de tuin heb ik lampionnetjes en sierappeltjes gehaald en bij de bloemist herfstcrysanten en gekleurd blad. Ik houd van herfstcrysanten met van die dikke bloemen waar een plastic-je omheen zit om ze te beschermen. Die liefde heb ik van huis uit meegekregen, mijn moeder is er ook gek op. Ze kreeg ze vaak van mijn vader en ze zijn rond zijn verjaardag verkrijgbaar. Ik denk dat ik daarom altijd het gevoel heb dat ik met die bloemen mijn vader weer even om me heen heb.

          

Het ziet er weer gezellig uit in huis met die herfstkleuren. Past goed bij het weer dat ook herfstig is geworden. Ik heb mijn zomerjas al ingeruild voor de winterjas en van mijn vier-seizoenen-dekbed het herfstdeel op mijn bed gelegd.

Ik houd van de seizoenen, van de veranderingen die ze met zich meebrengen. Elk seizoen heeft haar eigen kenmerken waar ik ieder jaar weer van geniet. Soms is het even schakelen zoals dit jaar toen na een matige zomer nog een mooie nazomer kwam en het ineens oktober was. Maar nu ben ik helemaal om: lekker genieten van de mooie herfstkleuren en het herfstzonnetje in mijn warme winterjas!

Gazonnetje-in-wording

Tussen alle drukke bezigheden door heb ik wat uurtjes in de tuin aan het gazonnetje voor Mix (en aan mijn spieren) gewerkt. De grond die ik uitgegraven heb voor het tuinpad heb ik nu weer teruggeschept op de plek voor het gazonnetje. Alles is weer mooi waterpas gemaakt, een hels karwei.
Het tuinpad had ik ook prachtig waterpas gemaakt, totdat Mix besloot daar in een onbewaakt moment te gaan graven. De halfverharding op het pad wordt na een tijdje hard maar zover was het nog niet. Mijn mooie gladde pad zat binnen de kortste tijd vol gaten. Ik heb het zo goed en kwaad als het gaat weer aangeharkt maar heb het nog niet op kunnen brengen een paar uur op mijn knieën door te brengen om het weer mooi waterpas te krijgen.
Rondom het gazonnetje-in-wording heb ik een afrastering gemaakt van allerlei materialen die ik had liggen. Het is een creatief geheel geworden van gaas, schapenhek, houten latten en plankjes. Het zal me niet weer gebeuren dat Mix er kuilen in graaft. Of dat de buurtpoezen het gaan gebruiken als kattenbak.
Komende dagen ga ik zaaien. Nog even geen kunstgras dus maar eerst een zaaipoging. Ik las dat het najaar een uitstekende periode is om gras te zaaien. De grond is nog warm genoeg, over genoeg vocht heb je niets te klagen en je hebt minder kans op mos tussen je gras. Een poging waard dus. Na het zaaien gooi ik er ook nog een netje overheen zodat de zaadjes in alle rust kunnen ontkiemen.
Ik ben benieuwd.

Wat een bende!

Wat een bende in Jans' huis en tuin! Ik durf geen foto te maken. Ik ben zo druk met mijn vrijwilligerswerk bij de Wereldwinkel dat ik helemaal geen tijd heb om iets te doen in mijn huis en/of tuin. Wel erg leuk vrijwilligerswerk want we zijn de winkel aan het vernieuwen. Dat houdt in: plannen maken, inrichting bedenken, winkels bezoeken, assortiment kiezen, plannen uitvoeren en nu de laatste klus: inrichten. De deadline is morgen, dinsdag gaan we weer open dus gaan we nog even de puntjes op de i zetten.
Daarna wordt het hoog tijd om hier in huis en tuin de puntjes op de i te zetten. Mix heeft ook wat extra aandacht nodig en ik wil eigenlijk ook even goed uitrusten maar of dat goed samen gaat.....?

toch tussendoor een klein klusje gedaan:
de spiegel opgehangen en meteen een mooie tak gehaald.