vrijdag 29 juni 2018

Schaduwplekjes in de tuin.

Heerlijk weer is het deze week. Het zonnetje schijnt volop dus ik ben vaak in de tuin te vinden. Deze week heb ik niet veel gedaan want maandag, toen ik nog wel actief bezig was, deed ik een misstap en verstuikte mijn voet. Gelukkig valt het reuze mee maar hij is nog dik en blauw dus ik zit regelmatig met de voet omhoog.


Nu ben ik gek op mooi weer en op het zonnetje maar een echte zonnebader ben ik niet. Ik zit graag in de schaduw, zeker als de temperatuur richting de dertig gaat. Gelukkig heb ik in de tuin altijd zon én schaduw, ik kan dus kiezen. Ik kan bijvoorbeeld altijd in de schaduw van het huis zitten. Geen groot plekje maar groot genoeg voor mij alleen.


En achter bij het schuurtje is bijvoorbeeld 's middags een lekker schaduwplekje.



Vooral bij het avondeten zit ik op een warme dag het liefst in de schaduw. Dat was de reden dat ik in eerste instantie de tafel achter in de tuin had gezet waar je vanaf een uur of drie schaduw hebt.

2015
Het was echter wel steeds een stukje lopen met serviesgoed, volle schalen, etc, naar die eetplek. Mijn tuin is zo'n 26 meter lang en heeft een klein afstapje, oppassen in de schemering dus. Bovendien zit ik 's avonds als ik alleen ben, liever dicht bij het huis. Kortom, ik heb op een gegeven moment een aantal sterke mensen (dochters, vriendjes en ikzelf) geregeld en we hebben de tafel (met natuurstenen blad, dus zwaar!) naar voren verhuisd. Geen klus om vaak te doen maar gelukkig bevalt de nieuwe plek goed op één ding na. De tafel staat nu bij het huis en daar heb ik de avondzon. Op warme dagen is het te warm om lekker te tafelen.

Gelukkig heb ik daar een oplossing voor gevonden.
Boven de cirkel hangt op zomerse dagen een schaduwdoek in de vorm van een driehoek.

2015

Zo'n schaduwdoek wilde ik ook voor boven de eettafel maar dan in een rechthoekige vorm. Dat bleek niet eenvoudig te vinden maar uiteindelijk heb ik een groot schaduwdoek gevonden dat ik zelf op maat heb gemaakt. Een paar nieuwe ringen er doorheen geslagen en voilà het hangt.


Nu heerlijk genieten in de tuin (met het voetje omhoog).

zaterdag 23 juni 2018

Allemaal beestjes.

Kom ik er toch achter dat ik 8 juni niet op de knop "publiceren" heb gedrukt! Dus vandaag ook de post van 8 juni!

Na mijn berichten over beestjes waar ik nu niet zo blij mee ben, zoals de Buxusmot en de slak, wil ik ook een berichtje posten over andere beestjes (lees: insecten) waar ik wel blij mee ben!


In mijn tuin is het nooit stil, er klinkt altijd gezoem. Mijn tuin is volgens mij een waar insectenparadijs want ik zie altijd volop beestjes rondvliegen. Niet iedereen zit bij mij rustig in de tuin want als je heerlijk achterover in een van de bearchairs zit, zit je bijna met je hoofd tussen de bloemen en die worden volop bezocht door hommels, bijen, vlinders en andere vliegende beestjes. Niet dat de beestjes tijd hebben om ons lastig te vallen, ze zijn veel te druk met belangrijkere zaken.

Deze tijd staan de Tuingeraniums en de Geitenbaard volop in bloei en daar is het dan ook een komen en gaan. Vooral de hommels zijn druk in de pluimen van de Geitenbaard. Ze zijn druk met het verzamelen van stuifmeel. De hommelkoningin en de werksters hebben speciale achterpoten. Langs een gedeelte staan stijve haren, het zogenaamde "stuifmeelkorfje". Hierin wordt stuifmeel opgeslagen. Als ze in een bloem kruipen gaat een hommel soms hard zoemen en trillen ("buzzen") waardoor het stuifmeel losgaat en de hommel met het stuifmeel bedekt wordt. Ze wrijft dat met haar poten af en vermengt het met wat nectar tot een balletje en dat plakt ze op haar poot. Je kunt de gele klompjes van stuifmeel goed zien zitten.



Het zijn volgens mij aardhommels gezien hun gele streep en witte "broekje"!

Ook in de Tuingeraniums zijn hommels druk bezig. Maar hier lijken het boomhommels te zijn,  met hun koperkleurige "hemdje". De Geraniums worden door meerdere insecten bezocht.



Jammer genoeg kan ik lang niet alle insecten herkennen, zoals die op de Campanula (een steenhommel?) Ze goed bestuderen valt niet mee want ze vliegen van hot naar her. Veel te druk om lang op één plekje te blijven zitten


Behalve dan de vlieg. Die zit op zijn gemakje al die drukke baasjes te bekijken en heeft zelf totaal geen belangstelling voor al die vrolijk gekleurde bloemen. Ik heb meer bewondering voor de bezig bijtjes maar ik heb geen last van vliegen zolang ze maar buiten blijven. Het nut van die vliegen is mij ook niet helemaal duidelijk maar ze zullen vast een goede reden van bestaan hebben. En eerlijk is eerlijk: op zo'n groen blaadje zien ze er best mooi uit.



Volop beweging in huis.

Er zit opeens beweging in het interieur.
Net toen ik dacht dat ik wel tevreden was met het interieur zoals het nu is en helemaal geen drang voelde om te gaan schuiven met meubels, planten, vazen en schilderijen, kwam oudste dochter met de vraag of de kapstok naar haar huis kon.

Tja, die kapstok is van haar, net als het oude tafeltje in de keuken. Toen we hier kwamen wonen, was er op haar kamer geen plaats voor deze meubels en hebben we het tafeltje in de keuken gezet en de kapstok boven de eettafel gehangen. Daar heeft de kapstok vijf jaar naar volle tevredenheid gehangen maar dochterlief woont niet meer thuis, heeft haar eigen stekkie gevonden en wil dat gezellig maken. Daarbij is er in dat huis een lange gang en ontbreekt er een kapstok. Een en een is twee.


Ik wist dat dit eraan zat te komen maar was nog niet zover dat ik al naar vervanging heb gekeken of heb nagedacht over wat ik met die muur zal doen. Inmiddels ligt de kapstok in de gang klaar om te verhuizen naar de nieuwe plek en is de muur leeg, kaal en hoog! Wat een ruimte is er nu bij de eettafel! Wat doet het weghalen van zo'n blikvanger veel met de kamer, het verandert de hele kamer. De balans is weg, mijn rust is weg. Er moet nu iets veranderen om die balans weer terug te brengen. Voorlopig heb ik twee schilderijen opgehangen maar dat is een tijdelijke oplossing om die twee lege haken niet te zien.


Behalve dit ben ik ook aan het nadenken over een andere keuken. Na het bezoek van timmermannen die niet willen doen wat ik wil en ik niet wil wat zij willen (kun je het nog volgen?), heb ik besloten voorlopig de ramen te laten zijn zoals ze zijn en me te richten op de volgende kostenposten: aanpassen van elektriciteit en verplaatsen van wasmachine en cv-ketel naar -voorheen het- ateliertje. Deze ruimte wordt bijkeuken en installatie van ketel en wasmachine moet gebeuren voordat er een nieuwe keuken geplaatst kan worden. Toen ik afgelopen week daar iets van een plank af wilde pakken, kwam plank met alles wat erop stond naar beneden. Mix en ik hebben het er gelukkig heelhuids vanaf gebracht. Het heeft weinig zin om de plank te repareren en terug te bevestigen want die past niet meer in de nieuwe bijkeuken. Ik heb nu allemaal spullen op de grond staan waar even geen plek voor is maar zie het als een teken om wat meer vaart te maken met mijn plannen voor keuken en bijkeuken.


Tot slot heb ik een hangkastje gevonden op een Brocante Markt. Ik speur al tijden naar een paar hangkastjes om op te hangen in de badkamer en nu heb ik nummer één gevonden. ik hoop ng twee kleine exemplaren te vinden en dan heb ik precies wat ik voor ogen heb. Dit kastje is niet echt oud maar wel in een goede kleur groene krijtverf geverfd. Ik hoef er niets meer aan te doen, behalve ophangen natuurlijk. Omdat het ineens overal half af leek in huis (kale muur met twee lege haken, kapotte wandplank, leeg kastje op de badkamer) heb ik maar meteen iets aangepakt, namelijk het ophangen van het kastje in de badkamer. Ik heb ook de spiegel opgehangen die daar alweer een jaar op stond te wachten.



Ik ben blij met het resultaat, het kastje heeft de goede kleur, de goede afmetingen en volop ruimte voor mijn douche-spulletjes. Nu kan ik rustig verder speuren naar twee kleine kastjes om er naast te hangen.


zondag 17 juni 2018

Tuinkalender juni


Tijd voor de tuinkalender van juni! 
De tijd vliegt, het is bijna de langste dag van het jaar en er zijn nog wat tuinklusje die voor die dag moeten worden gedaan. Verder is het nu vooral een kwestie van bijhouden. Ik pluk iedere dag hier en daar wat onkruid weg, knip uitgebloeide bloemen weg, pluk wat groente voor het avondeten en zaai hier en daar een beetje bij op de kale plekjes in de moestuin. Doe ik dat niet, zoals de afgelopen tijd, dan groeit het me al gauw boven het hoofd. Mijn tuin staat vol en als ik het niet bij houdt, ziet ze er wild en rommelig uit. Ik noem het liever weelderig, dat klinkt veel beter!




Menig tuinder zal hard moeten lachen om mijn kleine moestuintje, maar ik ben dit jaar heel tevreden. Ik zie zowaar echte rijtjes met tuinbonen, paarse boontjes, rucola, bietjes en radijs. Zelfs mijn klimcourgette is na de slakkenaanval begonnen met een inhaalslag al zal hij mijn gewone courgette in pot niet meer inhalen. Die is al met bloeien begonnen.



Mijn kruidentuintje staat lekker vol met tijm, rozemarijn, bieslook, peterselie, basilicum, oregano en munt. De munt heb ik ooit in een pot in de grond gezet omdat hij anders zo woekert. Hij trekt zich van die pot echter niets van aan en duikt overal op. Ik kan wel vijftig liefhebbers van verse muntthee voorzien!


Dit jaar heb ik voor het eerst de Phlox terug gesnoeid. Als het goed is gaat hij zich nu vertakken en meerdere knoppen vormen zodat hij langer zal bloeien. Ik vind dat best spannend omdat ik bang ben dat het niet zal werken. Daarom heb ik nu een deel wel gesnoeid en een deel niet. We gaan het zien.
Nu de komende dagen snel ook nog de uitgebloeide Geraniums terugsnoeien want dan heb ik nog kans op een tweede bloei. De Wisteria is daar al mee begonnen!


vrijdag 1 juni 2018

Slakkenparade.


Wat zijn er dit jaar veel slakken in mijn tuin! Ieder jaar houd ik het bezoek van slakken angstvallig in de gaten, vooral in de buurt van de Hosta's. Slakke zijn gek op Hosta's. Zodra de punten van de Hosta's boven de grond komen, strooi ik de schillen van walnoten rondom de jonge plantjes. Slakken houden er niet van om met hun gladde buikjes over scherpe randjes te kruipen. Inmiddels zijn de Hosta's volwassen. De meeste planten zien er prima uit maar er is een groepje Hosta's waar duidelijk slakken op bezoek komen. Dit groepje staat wat achteraf. Ik kan er niet goed bij en heb daar ook niet zo zorgvuldig met walnoot-schillen gestrooid. De slakken hebben dat zo in de gaten.


Slakken houden vooral van jonge plantjes en ze hebben ontdekt dat er een plek in mijn tuin is waar die volop te vinden zijn: in mijn moestuin! Zodra de zaadjes ontkiemen en hun eerste blaadjes boven de grond hebben, vallen de slakken aan. Ik heb, nu alle walnootschillen bij de Hosta's liggen, eierschalen kleingemaakt en rond de jonge plantjes gestrooid. Maar natuurlijk heb je ook onder de slakken exemplaren die niet opgeven en het toch voor elkaar krijgen om te smullen van mijn jonge plantjes.


 

In het vroege voorjaar heb ik (natuurlijke) slakkenkorrels gestrooid. Wanneer je dat op tijd doet, ben je de geboortegolf voor. Het lijkt erop dat dat dit jaar niet gelukt is.

Deze week waren er een aantal vochtige avonden en dan gaan ze met zijn allen op pad, geen idee waar naar toe. Het is een ware slakkenparade! Op weg naar de schuur in de schemer moet ik oppassen dat ik niet uitglijd over een of meerdere naaktslakken. Er zitten stevige exemplaren tussen!


Regelmatig pluk ik de kleinere exemplaren tussen mijn slaplantjes weg en gooi ze op de daken van de schuren in de hoop dat vogels door hebben dat er bij mij veel lekkers te halen valt. Daar ben ik mee gestopt omdat Mix iedere keer denkt dat ik een balletje weggooi en zij er niet bij kan. Bovendien schijnen de slakken gewoon weer terug te kruipen. Doorzetters zijn het. Nu ben ik begonnen met het verzamelen van de slakken en ze mee te geven aan het gft afval. Ik hoop dat ze de weg terug niet kunnen vinden.