vrijdag 24 april 2020

Schilderen in de tuin.

De afgelopen week ben ik veel in de tuin geweest. Het was heerlijk weer en ik prijsde mij wederom gelukkig met mijn tuin.

In de moestuin heb ik bietjes en rucola gezaaid. De eerder gezaaide tuinbonen, erwten en peultjes doen het goed en zijn al kleine plantjes. En binnenkort zal ik de eerste radijsjes kunnen oogsten. Mijn gezaaide slamengsel laat zich niet zien en wat er opkomt lijkt meer onkruid te zijn. Het zou me niet verbazen wanneer dit zaad niet opkomt want ik heb het al een paar jaar en is wellicht te oud. De framboos groeit lekker. Ik moet wel regelmatig water geven want het is erg droog.
Niet alleen de moestuin snakt naar water, dat doet natuurlijk de hele tuin. Ik loop iedere avond met een paar gieters door de tuin om met name de verplante planten en de nieuwe aanplant (beukenhaagjes) van water te voorzien. Het is me al eerder gebeurd dat een nieuw geplante beukenhaag het niet redde door te weinig water. Het lijkt nu goed te gaan want bijna alle plantjes hebben al verse groene blaadjes. Mijn 'oude' beukenhaag was als eerste groen, daarna begonnen de plantjes in het midden van de tuin en nu beginnen ook de plantjes dicht bij huis. Nog even en alle drie de haagjes zijn groen.

    

Verder heb ik vooral genoten vanuit mijn stoel met een kopje koffie en een boek. Vanuit mijn stoel heb ik goed uitzicht over de tuin en ik heb hem gericht op het plekje dat nu de aandacht trekt: de schaduwborder met achteraan de bloeiende Akebia, daarvoor een aubergine-kleurig bloeiende geranium met daartussen de roze-lila gekleurde boshyacinten.

 

Daar weer voor staat de Helleborus Orientalis die inmiddels op zijn retour is en waarvan de bloemen van roze naar groen verkleuren. Hierdoor vallen de aubergine en roze kleurende tulpen extra op. Inmiddels staan er drie soorten: de Queen of the night, de Black Parrot en de Tulipa Burgundi. 


   


Het is een geweldige combi van keuren en vormen. Ik wil in het najaar nog meer van deze tulpen er bij zetten. Meer boshyacinten hoeft niet want die vermeerderen zelf. 
De tulpen hebben ook nog een paar witte buren: prachtige dubbel gevulde witte tulpen, de Mount Tacoma. Het lijken wel pioenen. Ze staan er een beetje eenzaam want de omringende witte narcissen zijn grotendeels opgegeten voordat ze tot bloei konden komen. Ik wist niet dat slakken ook gek op narcissen zijn. De Geitenbaard achter de tulpen is nog maar net begonnen met groeien dus is het nog een kale boel rond de tulpen. Ik zet dit najaar nog wat witte narcissen en exemplaren van de aubergine-kleurige tulpen er bij.



Ooit las ik dat tuinieren op schilderen lijkt: een beetje van die kleur hier en nog een toefje van die kleur daar. Ik werk ook op die manier in de tuin en mijn schilderij is nog lang niet af.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten