Een DIY Lamp

In november vorig jaar ben ik begonnen met een lamp-make-over (blog 10 november 2017). Ik heb toen een aantal lampen mat-zwart gespoten en daar ben ik nog steeds heel blij mee. Ik was blijven steken bij de lampen boven de eettafel. Daar hingen ooit aluminium industriële lampen die vervangen of opgeknapt moesten worden. Voorlopig heb ik toen een tak opgehangen waaraan weer twee oude lampenkapjes hangen. Inmiddels zijn die twee lampenkapjes van hun bekleding ontdaan en ook mat zwart gespoten. De lamp is echter verre van klaar. Ik zie hoe hij kan worden maar er moet nog wel aan gewerkt worden. De bedrading is bijvoorbeeld nog niet netjes weggewerkt, er is nog geen plafondkapjes en er mist nog iets.

Ik was al een tijdje op zoek naar dat "iets" in kringloopwinkels en op rommelmarkten en tijdens de koningsmarkt zag ik "iets" liggen: een lampenkapje voor een habbekrats. Thuisgekomen heb ik hem bij de andere twee lampenkapjes aan de tak gehangen en het was een goede match. Nu kan de lamp (af)gemaakt worden. Een mooie DIY:

Wat heb je nodig?

Lampenkapjes uit de kringloopwinkel of rommelmarkt, ontdaan van bekleding en bedrading.

Ammoniak of ontvetter

Schuurpapier

Spuitbus mat-zwarte verf (of andere kleur naar keuze)

Strijkijzerdraad

Drie fittingen

Kroonsteentje of lasklemmen

Plafondkapjes voor meerdere snoeren (van Snoerboer)

Stroomschroevendraaier

Striptang

Boormachine

lampen

Wat moet je doen?

Ontvet de lampenkapjes, schuur ze en spuit ze zwart.

Volg de beschrijving van het plafondkapje en bevestig de draden aan het lichtpunt en het kapje aan het plafond. Snoerboer heeft ook hele duidelijke (en leuke) instructiefilmpjes!

 

Bevestig de draden via de lampenkapjes aan de fittingen.

Draai de snoeren met de lampen om de tak waarbij de lampen op verschillende hoogtes hangen.

Voilà: een nieuwe originele lamp voor weinig geld!

Even er tussenuit.

Deze week is er niet veel gebeurd in Jans' huis en tuin want ik ben er een paar dagen tussenuit geweest. Even lekker weg en ontspannen. Het plan was om te gaan winkelen maar het weer was zo mooi dat we -ik was met mijn moeder- de (elektrische) fiets hebben gepakt en van de natuur hebben genoten.

Het hotel, een voormalig klooster, viel ook in de smaak. Het was mooi ingericht en had een heerlijke tuin.

Voor de ramen hingen zwarte jaloezieën en zo kon ik mooi zien hoe dat is. Ik overweeg namelijk om voor mijn ramen ook jaloezieën te hangen om inkijk en licht beter te kunnen regelen. daarbij twijfel ik ook over de kleur: wit is neutraal maar misschien ook erg braaf, zwart is stoer maar ook aanwezig. En je ziet de stof er goed op liggen, zag ik bij ons kamerraam. Dat wordt dan wel regelmatig poetsen.

mijn raam

hotelraam

Maar toch, het lijkt me wel wat, donkere jaloezieën. 

Eerst nog een timmerman vinden om twee openslaande delen te maken in mijn keukenraam. Dat valt nog niet mee want de drie timmermannen die ik tot nu toe heb gesproken willen twee hele nieuwe kozijnen plaatsen. Niet omdat de kozijnen aan vervanging toe zijn maar omdat twee openslaande delen maken in verhouding duurder is dan een nieuw kozijn uit de fabriek plaatsen. Om toch twee dezelfde ramen te hebben, moet ik allebei de kozijnen vervangen. Dat kost een paar centen en lijkt mij nog altijd duurder dan die dure twee openslaande delen. Gek genoeg wilde maar éen timmerman een offerte maken, weliswaar voor twee nieuwe kozijnen. Aan twee openslaande delen begon hij niet, net als de andere twee. Ik zoek verder.

Tuinkalender Mei.

Mei is dé bloeimaand van het jaar en dat is te zien in de tuin. Er valt ook nog van alles te doen in de tuin. Je kunt nu nog alles planten en dat is fijn want nu alle planten aan een groeispurt bezig zijn, zie je ook waar de gaten vallen. Er zijn misschien planten die de winter niet overleefd hebben.

Bij mij hebben de Rododendron, de Lupine en de Lavatera het bijvoorbeeld niet gered. Ik heb de Lavatera te vroeg gesnoeid en toen er een paar koude nachten kwamen, heeft hij het begeven. Nu heb ik de ervaring dat de Lavatera nooit heel oud wordt. Na zo'n vijf jaar zijn best te hebben gedaan, houdt hij het voor gezien. Ik zal hem dit jaar wel missen want hij was een echte eye-catcher in mijn border die van mei tot soms wel oktober bloeide met een grote hoeveelheid roze bloemen. Ik heb al een nieuwe geplant maar hij valt in het niet bij zijn voorganger.

  

Ook de Agapanthus laat zich niet meer zien. Hij stond in een pot en na zijn eerste winter verraste hij me door in het voorjaar weer terug te komen. Ik had dat helemaal niet verwacht. Ieder voorjaar was ik weer benieuwd of hij er nog was en steeds keerde hij terug om in de zomer prachtig te bloeien. Na vijf jaar houdt ook hij het voor gezien. Ik heb nu een lege pot die gevuld moet worden. Ik heb nog een paar zaailingen van de courgette. Ik denk dat die dit jaar de pot gaan vullen. Eens kijken hoe de courgette het in een pot doet.

In de moestuin heb ik een klimcourgette gezaaid. Die zaailingen hebben zich nog niet boven de grond laten zien. Het is in mei een prima tijd om in de volle grond te zaaien. De grond is lekker opgewarmd. Ik heb ook nog eind april wat peulen en tuinbonen bijgezaaid want die waren gedeeltelijk opgegeten door slakken en door rupsen....

Tot mijn grote verdriet is ook de rups van de buxus-mot gearriveerd. Ik was zo naïef om te denken dat hij mijn tuin misschien wel zou overslaan toen ik de alarmerende verhalen over deze veelvraat in mijn omgeving hoorde. Ik had toen namelijk nergens last van. Nu dus wel. Mijn Buxushaag slingert door heel mijn tuin en ik zag de rupsen mee slingeren, steeds verder kruipen, de kaalgevreten planten achter zich latend. De buxushaag staat ook om mijn  moestuintje heen en de rupsen deden zich ook te goed aan mijn jonge peulplantjes die naast de buxus langs het schapenhok omhoog probeerden te kruipen. Ze waren geen partij voor de hongerige rupsen.
Ik probeer alle concurrenten die mijn groentes willen eten vriendelijk te bestrijden maar dit vereiste een stevigere aanpak. Ik heb gehoord dat de buxussen de mot kunnen overleven en ik wil de haag graag behouden. Dus heb ik een bestrijdingsmiddel tegen hardnekkige insecten (ook tegen de Buxusmot!) gekocht en ben met een plantenspuit de hele haag intensief en zorgvuldig gaan bespuiten.  Zorgvuldig spuiten om te voorkomen dat bloemen van de bloeiers in mijn tuin geraakt worden want de ijverige bijtjes die daar druk zijn kunnen ook niet tegen het spul en het is niet de bedoeling dat ook zij het loodje leggen. Overbodig, zou je denken, om te zeggen dat je het spul uit de buurt van kinderen en huisdieren moet houden, maar ik kon het pakje ternauwernood uit Mix haar bek vissen.

Enfin, de invasie lijkt tot stilstand te zijn gebracht en ik heb nu een deels gele, deels groene buxushaag. Iedere dag inspecteer ik de haag op bewegende rupsen maar tot nu toe beweegt er niets. Ik juich nog niet want wie weet houden de overlevers zich angstvallig verborgen. Ze hebben een fantastisch camouflagepakje aan. Een dezer dagen ga ik de groene delen snoeien want ook daar is het nu tijd voor. Van de gesnoeide toppen kweek ik met stekpoeder weer nieuwe plantjes voor de kale stukken, Ik blijf hopen op een goede afloop.

Blij met mei!

Wat fijn dat het weer mei is; ik word altijd blij van mei! De tuin explodeert gewoon, zo snel gaat het dit jaar van een wat kale vlakte naar en volle, fleurig bloeiende tuin met alle tinten groen. Vandaag schijnt de zon maar zelfs toen het regende, zag de tuin er mooi uit. Met dank aan de Blauwe Regen die dit jaar zwaar beladen is met bloemen. Zo zwaar dat de steunpalen bijna bezwijken onder al die bloemen. Ik heb ze met behulp van ijzerdraad en de tuinmuur weer enigszins rechtgezet.

Niet alleen de Blauwe Regen (Wisteria Sinensis 'Prolific') laat zich van haar mooiste kant zien. Ik schreef al eerder dat de tuin veel goeds beloofde en heesters en bomen vol dikke knoppen zaten. De Sierappel ( Malus Red Sentinel) heeft haar belofte al waar gemaakt. Haar bloeiperiode zit er nu weer op maar in het najaar kan ik takken vol sierappeltjes verwachten.

 

Momenteel stelen de Blauwe regen, de Sering (Clarke's Giant) en de Clematissen de show. De Blauwe Regen en de Clematis Freda vechten zelfs om de beste plek.

  

Ook de Viburnum mag er wezen. In mijn vorige tuinen had ik nooit Viburnums maar nu ik eenmaal veel verschillende soorten heb leren kennen, ben ik er gek op. Ik heb er twee: Viburnum Plicatus Mariesii en Viburnum Opulus Rossum. De eerste bloeit royaal met prachtig witte schermbloemen en de tweede bloeit met bolvormige bloemen die van groen naar spierwit verkleuren (wordt ook 'Sneeuwbal' genoemd).

Viburnum Plicatus Mariesii

Viburnum Opulus Rossum en Akelei

En dan heb ik het nog niet gehad over de eerste bloeiende tuingeraniums, het bloeiende Zenegroen (Ajuga Reptans braunherz) en de paarse tulp (Tulipa Burgundy). Deze laatste was mij vorig najaar aangeraden op de plantenmarkt bij kasteel Hex in Heers (België). Ik was toen op zoek naar een kleur tulp die goed paste bij mijn Kerstroos (Helleborus Orientalis). Het was een goed advies. Hij is prachtig van kleur en heeft een prachtige vorm, het is een leliebloemige tulp. Ik ga er dit najaar meer bijplanten.

Gelukkig is het de komende dagen mooi weer. Mooi weer om in de tuin te zitten want er is veel moois om van te genieten.