dinsdag 29 november 2016

Een boompje opzetten.

Zondag de negentiende was een stormachtige zondag. Niet dat ik het druk had. Ik was gezellig een dagje naar mijn zus in Arnhem. Met de trein, zonder vertraging en dat was best bijzonder want het was herfstachtig, stormachtig weer.

Een tijd lang maakte ik me bij stormachtig weer bezorgd over huis en tuin. Ik was bang dat dakpannen van het dak zouden waaien, dat het dak weer zou lekken of dat de schutting om zou waaien. Na het oplossen van het lekkageprobleem bij het dak, het plaatsen van een nieuw dakraam en  het verstevigen van de schutting, heb ik geen last meer van stormzenuwen. En ga ik ook bij stormachtig weer lekker op pad.
Zo was ik in Arnhem toen ik een telefoontje kreeg van oudste dochter: "mam, de boom is omgewaaid". Dat was het slechte nieuws, het goede nieuws was dat hij op de betonnen muur was blijven hangen en geen schade had aangericht. Dank zij de moderne communicatiemiddelen kreeg ik meteen verschillende foto's doorgestuurd van de gevallen boom en hoe het thuisfront de boom vast had gemaakt zodat ie zou blijven liggen waar die lag en verder geen schade meer zou kunnen aanrichten.

 

Bij thuiskomst was het donker en dus heb ik de volgende dag de situatie bekeken. Hoe kon ik dit oplossen, kon ik dit alleen of moest ik hulp inschakelen? Lang heb ik hierover niet hoeven nadenken. Na een post op Facebook waarin ik me afvroeg hoe ik dit zou kunnen fiksen, kreeg ik meteen een telefoontje van een hulpvaardige zwager die me wilde komen helpen fiksen.
Een dag later was het gedaan. De boom is gehalveerd, weer rechtop en aan twee palen vastgezet.


De boom is een eucalyptus. Drie jaar geleden heb ik in het tuincentrum een treurig eucalyptusplantje gekocht, een soort tak in een potje voor een prikkie. Eucalyptusblad doet het goed in boeketten dus leek het me wel leuk een struikje in mijn tuin te hebben. Ik heb hem geplant en binnen drie jaar was het een boom van zeker vijf meter geworden. Vorige zomer heb ik de top er uitgehaald om de groei te remmen maar daar heeft ie zich weinig van aangetrokken. Enfin, hij is sneller gegroeid dan geworteld. Daarbij was de band waarmee hij aan de steunpaal vast zat, losgeraakt. Ik dacht dat de boom het nu wel zonder steunpaal zou kunnen maar dat was dus niet het geval. Hij heeft nu zelfs twee steunpalen om een nieuwe val te voorkomen.

 

Ik had nu eucalyptusblad voor wel heel veel boeketten. Ik heb er kransen van gemaakt. Leuk voor de feestdagen. Ze zijn nog basic maar ze kunnen voor de feestdagen opgeleukt worden. De kale stam heb ik op mijn slaapkamer gezet om te drogen en dient als kapstok. De boom in de tuin wint nu geen schoonheidsprijs maar als de natuur zijn best doet, trekt hij misschien nog wel bij.

zaterdag 19 november 2016

Mosterdgeel.

Ik voel het aankomen, het kriebelt, ik wil weer iets veranderen in huis. Nu heb ik met mezelf afgesproken de eerste vijf jaren niets groots te veranderen en de gordijnen te laten hangen. Toch ben ik al van plan volgende zomer de velours turquoise gordijnen eens weg te halen. En behalve dat ik er over denk mijn favoriete kleur (donker)blauw weer ergens terug te laten komen, merk ik ineens dat ik ben gevallen voor de kleur mosterdgeel.

Toen ik hier ging wonen kwam ik in een brocante zaak een geweldige kapstok tegen. Hij was mosterdgeel en niet, zoals gewenst, wit of grijs maar ik kon hem altijd zelf verven. Ik heb hem gekocht en meegenomen. Toen ik hem in mijn gang zag, bleek de kleur eigenlijk prima. Het mosterdgeel was de originele kleur en hoorde gewoon bij de kapstok én paste geweldig goed in mijn gang. Hij is opgehangen en was mijn eerste en voorlopig enige mosterdgele item in huis.


Maar nu kwam ik van de week zo maar met mosterdgele kaarsen thuis, zag ik bij Ikea mooie mosterdgele kussens en bij Loods5 een mooie combinatie van donkerblauw met mosterdgeel.
Het veranderen van een kleurtje hoeft niet al te ingrijpend te zijn. De gele kaarsen zijn hardstikke mooi. Ze passen mooi tussen de herfstkleuren. Of mosterdgeel bij mij in huis een blijvertje is, weet ik nog niet maar voor nu is het even leuk!


 

zaterdag 5 november 2016

Theedoek-gordijntjes.

In mijn niet al te grote keuken moesten ook de c.v.-ketel en de wasmachine een plekje krijgen. Dat is gelukt maar mooi is anders. Dus heb ik vorig jaar een kast gemaakt om de c.v.-ketel en wasmachine heen. Het is meteen een mooie plek geworden voor o.a. mijn espressoapparaat en kookboeken. Ook de theedoeken liggen bij de c.v.-ketel achter de schuifdeur die ik geverfd heb met schoolbordverf. Hierop schrijf ik meestal de gerechten die die week op het menu staan. Het idee was om, in plaats van deurtjes, gordijntjes voor de wasmachine te hangen zodat die niet meer zichtbaar is. Ik had al eens extra theedoeken in huis gehaald om daar gordijntjes van te maken maar daar was het nog niet van gekomen.


  




Deze week ben ik er maar eens aan begonnen. Ik had nog zo'n ouderwetse gordijnroede/-draad liggen die boven bij het dakraam was weg gehaald. Hij was lang genoeg en na een poosje prutsen, lukte het een eindknopje van de draad af te draaien, een stukje draad af te knippen en het eindknopje er weer op te draaien. In mijn naaikist lagen nog kleine klemmetjes die je over een draad kunt leiden. Daar had ik al eerder gordijnen aan opgehangen. Die kwamen ook goed van pas. Ik heb een paar schroefoogjes aan de onderkant in het keukenblad gedraaid waarmee de gordijnroede opgehangen kon worden. Een heel gepriegel maar het is gelukt. Vandaag heb ik van vier theedoeken twee gordijntjes gemaakt. Binnen een uurtje was het bekeken. Nu hangen er twee gezellige gordijntjes voor mijn wasmachine in de keuken. Veel beter!