Voorbereiding in volle gang!

Vrijdag wordt jongste dochter 21 jaar! Daarbij is ze ook klaar met haar Pabo-opleiding. Dat vraagt natuurlijk om een feestje en ik ben al volop bezig met de voorbereidingen. Ik heb nog een week de tijd. We hopen op mooi weer want het is de bedoeling dat het een tuinfeestje wordt. Mijn tuin is tenslotte groter dan mijn huis! Dat betekent ook dat de tuin tip top in orde moet zijn. Nou ja, moet... Ik wil dat graag. Hij staat er al prachtig bij met bloeiende geraniums, rozen en clematissen maar ik wil graag de puntjes nog even op de i zetten. Dus ga ik de komende dagen de buxus en beukenhaag snoeien, uitgebloeide bloemen wegknippen en onkruid weghalen.
Bij dreigende regenbuien zal ik voor het feest toch nog een zeiltje moeten spannen van het huis naar de muur zodat we een stukje overdekte buitenruimte hebben. Ik hoop dat het niet nodig is.

Binnen doe ik niets. Het huis is opgeruimd (nu nog zo houden). Zojuist heb ik voor wat kleur bloemen uit de tuin in een vaas gezet. Ik heb plinten klaar staan om te verven. Ik heb namelijk al een paar ochtenden een slakkenspoor in de kamer gezien en ben bang dat ze tussen vloer en muur naar boven komen. Ik heb ze nog niet gezien maar jongste dochter kwam ze een keer na een avondje stappen in de kamer tegen, brrr. Ik denk echter niet dat ik dat voor vrijdag nog voor elkaar ga krijgen en er zijn dringender zaken zoals een portret schilderen.

Toen oudste dochter 21 werd, heb ik een portret van haar gemaakt, dat schept verwachtingen. Ik ben dus aan een tweede portret begonnen, ditmaal van jongste dochter. Gelukkig schiet het al lekker op. Het blijft spannend of het op tijd klaar is want bij een verkeerd stukje heb je kans dat je weer van voor af aan kunt beginnen. Het is bij mij belangrijk dat ik een opgeruimd huis én rust in mijn hoofd heb om te kunnen schilderen dus heb ik een strak schema om alle voorbereidingen ruim op tijd en zonder stress klaar te hebben. Tot nu toe heb ik alles onder controle. (Er schijnt een perfectionist in me te schuilen...)

                                               

Het kitpistool en de plantenbak

Het kan soms "lekker" tegen zitten. Zoals gisteren. Eigenlijk weet ik van te voren dat ik dan maar beter niets kan doen. Ik was moe, slecht geslapen en mijn lijf werkte niet mee. Als MS-/Migraine-patiënt weet ik dat ik dat moet accepteren, me erbij neer moet leggen (letterlijk en figuurlijk) maar ik wil zo graag dat ene klusje klaren, dat andere klusje afmaken. En ja, als ik dan toch aan zo'n klusje begin, zit het tegen.

Het kitpistool lag al een poosje te wachten op het aller-, allerlaatste kitrandje. Als ik wil beginnen, voel ik weerstand bij het pistool. Toch even doorduwen en jawel: kitpistool kapot! "Even" een nieuwe halen en verder. Weer weerstand. Verdorie! En dan begint het gerommel met een lange schroevendraaier op zoek naar de oorzaak van de weerstand. Het gevolg: een kliederboel, een smerige schroevendraaier, onbruikbare kit en geen mooi kitrandje. Ik ga niet weer naar de bouwmarkt. Dan maar het andere klusje: bloembakken ophangen.

Ik had nog een paar bloembakken die ik onder mijn raam aan de voorkant van het huis wilde hangen. Ze hebben echter niet de goede maat. Eén is te weinig, twee te veel. Maar ze zijn wel goed van maat voor onder het keuken- en atelierraam. Bovendien is het bij die ramen een beetje een dooie boel. De tuintafel staat daar en wat bloemetjes zullen de boel daar lekker opfleuren. Eergisteren had ik al wat bloemetjes gekocht. Wel even schrikken toen ik ze in de bakken had gezet want ze zijn behoorlijk roze, lijken bijna plastic kitch! Maar dat heeft ook wel iets, zeker bij mijn plastic vliegengordijn bij de deur! We doen het ermee. Nu de bakken nog aan de muur monteren, een paar gaatjes zullen nog wel lukken. Gelukkig ging het boren meteen goed. Bij het vastschroeven grijp ik mis: Heb ik honderden schroefjes in verschillende maten, lengtes en diktes maar niet de maat die ik moet hebben! En ik wil niet meer naar de bouwmarkt. Na in alle bakjes, vakjes en laatjes gezocht te hebben heb ik de helft van het aantal nodige schroefjes bijeengesprokkeld. Daarmee blijven de bakken ook wel hangen. Het is duidelijk half werk. De bakken hangen goed, dat wel. Maar ze zijn nog niet goed gevuld en het groen van de bakken vind ik ook niet mooi. Ze moeten donkerblauw worden gespoten. Geen voldaan gevoel dus.

Ik ben wel zo verstandig geweest om dat vullen en verven niet meer te doen. Ik heb mijn rustmomentje genomen. Vannacht heb ik het klokje rond geslapen en vandaag doe ik het rustig aan. Alleen dit bericht nog posten want dat lukte gisteren niet meer.

Een Creatieve Plek

Dit Pinksterweekend wil ik het schilderen weer oppakken. Geen muren, kozijnen of meubelen maar een doek, achter mijn schildersezel. Die laatste staat al een hele tijd, al wel zo'n anderhalf jaar, werkloos te wachten op het moment dat ik er weer klaar voor ben. Voor schilderen heb ik rust nodig en die rust had ik niet zolang er nog zo veel te doen was in huis. Ik wilde klaar zijn met klussen in huis en tuin. Klaar met een tuin ben je eigenlijk nooit en ook in een huis uit 1920 valt er altijd wel een klusje te doen maar toch: ik ben nu in huis en tuin zo goed als klaar. Het begint in ieder geval weer te kriebelen en ook in mijn hoofd ben ik regelmatig weer met creatief schilderen bezig.

Mijn Ateliertje/Creatieve Plek, waar mijn schildersezel staat, was een van de laatste grote klussen. Toen ik hier kwam wonen, zat op deze plek een gangetje met daarnaast een douchecel met wastafel. De douche was verre van comfortabel zoals ik al eerder vertelde. Aangezien ik al meteen besloot boven een badkamer te realiseren, sloopte ik al snel het wandje tussen gang en douche zodat er een vierkante ruimte ontstond van ongeveer twee bij twee waar ik mooi mijn schildersezel kwijt zou kunnen.

Na het sloopwerk heb het werk een poos laten liggen totdat afgelopen zomer de vloer geëgaliseerd werd. Toen heb ik plafond en muren geïsoleerd en nieuwe plafondplaten en voorzetwandjes geplaatst. Eén wandje, tussen toilet en atelier heb ik onbewerkt gelaten als aandenken aan de hele verbouwing. Als je goed kijkt, zie je de dichtgesmeerde plek waar ooit het toiletraampje heeft gezeten want ooit was deze muur de buitenmuur.
Inmiddels is alles wit geverfd. De oude douchekraan hangt er nog met daaronder een stortbak voor het schoonmaken voor kwasten e.d.. Naast de ezel staat een oud tafeltje met daarop de computer. Het is een lekker plekje geworden waar al vaak gewerkt wordt aan creatieve ideeën door iedereen hier in huis. Een Creatieve Plek dus.

Er moet nog wel wat geklust worden hier en daar zoals het maken en ophangen van een schuifdeur die de ruimte af kan sluiten én meteen kan dienen als inspiratiewand. Dat moet voor de winter gebeuren maar die winter is nog ver weg. Dus ik ga eerst eens lekker schilderen achter mijn schildersezel!

De vlag kan uit!

Na het geklaag over het weer van vorige week nu even gejubel (!!!) over het weer van deze week en dan houd ik er over op. Maar lekker is het wel, dat zonnetje!

De voorgezaaide groentes staan inmiddels allemaal lekker in de volle grond van mijn moestuintje. Als gezelschap heb ik nog wat erwten en peultjes erbij gezaaid.

Ik heb ook mijn vijvertje schoongemaakt, dat wil zeggen: ik heb het water eruit gehaald en het bodemgrind schoongespoeld. In plaats van rood water (geen flauw idee hoe dat kwam) heeft mijn vijvertje nu weer helder water. Vandaag nog wat zuurstofplantjes gekocht zodat het helder blijft. Die klus lijkt heel wat maar stelt weinig voor, net als mijn vijvertje. Voor al het klussen in huis had ik een speciekuip nodig. Handig tijdens het klussen maar nu ik daar wel klaar mee ben, is het geen handig ding om weg te zetten. Weggooien zou kunnen maar je kunt er ook een mini-vijvertje van maken! Ik heb een kuil gegraven, gezorgd dat hij mooi waterpas erin paste, wat overgebleven stenen op de rand en voilà: een mini-vijver in de tuin. Ook vogeltjes uit de buurt weten hem in de zomer te vinden voor een verfrissend bad. Eind van vorige zomer had ik mijn speciekuip echter nodig. Ik heb hem uit de grond gehaald en weer gebruikt. Inmiddels staat hij nu weer terug in de tuin. Ik denk niet dat ik hem er nog eens uit zal halen!

Op bevrijdingsdag heb ik een vlag aangeschaft. Die had ik nog niet en er zijn dagen waarop je graag de vlag uithangt. Nu mijn straat zo mooi opnieuw bestraat is staat dat extra feestelijk!
Het was wel even een dingetje om hem op te hangen. Er zat al wel een houder tegen de gevel maar die kon ik vanuit een raam niet bereiken. Met een (hoge!) trap dan maar want hij hangt op flinke hoogte. In mijn schuurtje heb ik al een tijdje een oude, lange, uitschuifbare ladder hangen die ik ergens in huis neer wil zetten of ophangen. Ik wist alleen nog niet waar want hij is groot! Dit was een mooie gelegenheid om hem tevoorschijn te halen en te gebruiken. De rest van de dag heb ik hem in de gang gezet want die vlag moet er aan het eind van de dag ook weer af. De ladder past nét als hij een klein beetje schuin staat. Hij staat er eigenlijk wel leuk dus ik laat hem voorlopig staan.