Post.

Deze week kreeg ik weer post van mijn zus, een envelop gevuld met een zakje tuinbonen en een kaart met "direct zaaien". Nu is dat niet gelukt want het is gaan vriezen dus ik moet nog even geduld hebben. Het is overigens niet de eerste keer dat ik tuinbonen bij de post krijg.

blog 19 februari 2017

Ik kreeg er meteen een mooie kaart bij van een portret, geschilderd door André Derain. Ik verzamel portretten, als inspiratie voor schilderen, en deze heeft dan ook een mooi plaatsje gekregen in mijn kaartenrek.

 

De post was wel meteen de aanleiding om mijn moestuin-plan erbij te pakken. Ik bewaar ze van ieder jaar zodat ik weet wanneer ik wat en waar geteeld heb. Het is namelijk beter je groente steeds op een ander stukje grond te zetten om uitputting van de grond te voorkomen; teeltwisseling. Ik verdeel de groente in wortelgewassen (1), koolgewassen(2) en andere gewassen(3) en wissel die steeds van plek. Ik heb meestal alleen groep 1 en 2 dus heb deze gewoon gewisseld. Eigenlijk is doorschuiven met 3 groepen beter maar ik heb de afgelopen jaren steeds andere groente geprobeerd waardoor dat lastig is.

Net op tijd voor het moestuin-seizoen heb ik mijn moestuin-plan klaar. Ik ga het doen zonder binnen voor te zaaien, alles wordt rechtstreeks in de volle grond gezaaid. (Mijn huis is niet geschikt voor bakken met zaailingen op lichte plekken en ik ben niet sterk in water geven.) Alleen voor de courgette maak ik een uitzondering. Ik heb nog courgette-zaden van vorig jaar liggen en ik wil nauwlettend in de gaten houden of ze nog zullen ontkiemen. Zij krijgen dus een speciale behandeling. Voor alle zekerheid heb ik ook nieuwe courgette-zaden besteld en wel van een klimmende soort. Ik ben heel benieuwd hoe die het in mijn moestuintje gaat doen. Ik heb voor het eerst alle zaden online besteld in plaats van het speuren naar diverse zaden in verschillende winkels. Vorig jaar ontdekte ik dat online bestellen misschien wel veel eenvoudiger is (zie blog 19 februari 2017).
Nu is het wachten op een pakketje bij de post en op vorstvrij weer. Dat kost niet heel veel moeite want ik vind ook dit zonnige, vriezende weer heerlijk!

Veel lol voor weinig.

Vorige week was ik bij Intratuin waar ik een prachtige mand voor Mix vond voor de helft van de prijs! Mix had een kussen in het ateliertje, een kussen dat ik nog had liggen waarvan de vulling eigenlijk niet geschikt was als hondenkussen. Het was gaan schimmelen en moest dus vervangen worden. Haar nieuwe bedje blijft in het ateliertje liggen maar overdag ligt ze het liefst bij mij in de buurt. In de kamer ligt ze dan op haar vachtje. Vaak duwt ze het vachtje op een hoopje en gaat er dan tegenaan liggen. Ze kruipt er als het ware in. Ik heb daarom als nieuw bedje voor haar gezocht naar een zachte mand waar ze lekker in kan kruipen en die er ook mooi uit ziet. Dat is met deze stoere mand helemaal gelukt!

Bij de kassa wachtte me nog een leuke verrassing. Er lagen posters bij de kassa die je als cadeautje mee mocht nemen. Ik had eerder in hun folder zien staan dat ze een aantal weken steeds een andere poster zouden uitdelen maar was het helemaal vergeten. Er lagen er nu nog twee: een afbeelding van Eucalyptus en een afbeelding van een lieveheersbeestje.

Voor een heel klein prijsje heb ik zwarte lijsten bij de Action gekocht en de afbeeldingen ingelijst. Ik kan er echt van genieten zoals ze daar samen op de lambrisering staan. Veel lol voor weinig!

Tuinkalender februari.

Hier is ie dan: tuinkalender februari. Ik ben blij dat het gelukt is dit exemplaar in februari te laten verschijnen. Februari duurt immers niet zo lang. Ik kan beter maar meteen met de tuinkalender voor maart beginnen want ik weet uit ervaring dat er veel te doen is in maart en dat de tijd vliegt. Ik doe er verstandig aan de klusjes die je al kunt doen, mits het weer het toelaat, niet te lang uitstellen.

Ik ben al met mijn dagelijkse rondjes door de tuin begonnen. Behalve dan als het regent of sneeuwt. Mix doet enthousiast mee maar maakt haar rondjes wel een stuk sneller dan ik. Het lijkt me verstandig om hier en daar nog wat haagjes bij te planten want ze sprint door alle "lege" stukjes tuin. Ik hoef daar de grond in ieder geval niet meer los te maken. Ook het tuinpad moet ik weer enigszins egaliseren want doordat ze steeds dezelfde route neemt bij haar sprint-rondjes, hoopt de halfverharding in de buitenbochten van het pad op en wordt het pad als het ware uitgehold.

De tuin begint voorzichtig te ontluiken. Hier en daar bloeit al een krokus, zowel de witte als de paarse  Helleborussen bloeien en overal zie ik puntjes van de bollen. Jammer genoeg zitten er gaatjes in de witte Helleborus. Dat doet me eraan denken dat ik ben vergeten in de kalender iets over slakken te zetten. Dat is iets voor een nieuwe editie. Ik strooi namelijk eind februari, begin maart slakkenkorrels. Ik had steeds heel veel last van slakken in de tuin, een ware plaag, tot ik de tip van mijn zwager kreeg om eind februari, begin maart korrels te strooien. Dan ben je de geboortegolf onder de slakken voor.

Ik maak gebruik van de zonnige uurtjes om een tuinklusje te doen. En tot de tuin echt gaat groeien en bloeien, zorg ik voor voorjaar in huis.

Opgeruimd staat netjes.

Al zeg ik het zelf, afgelopen week heb ik best hard gewerkt in huis. Ik heb de kelder opgeruimd. Dat wil zeggen: eerst leeggehaald, toen schoongemaakt, tv-kabels en andere snoeren die erdoorheen lopen vastgemaakt en tenslotte weer volgezet met bakken vol kerstspullen, verkleedspullen en meer. Dat gebeurde allemaal kruipend want op de plek waar die spullen staan kan ik niet staan. In mijn kelder staat een voorraad levensmiddelen en als ik de drie treden van het trapje afga kom je in het gedeelte dat onder de vloer doorloopt en daar staan die spullen die ik maar een enkele keer nodig heb. Aanleiding tot deze klus waren de kerstspullen die nog steeds in de gang stonden èn de televisiekabel die al een hele tijd door de gang en kamer lag. Als er onverwacht iemand langs kwam, moest ik diegene bij binnenkomst waarschuwen om te voorkomen dat hij of zij over de tv-kabel zou struikelen. Wanneer ik wist dat er iemand langs kwam, rolde ik de draad keer op keer op en propte hem in de meterkast. Dat krijg je als je de tv steeds een andere plek geeft. Nu de kelder leeg was heb ik de kabel vanuit de meterkast naar de kelder gebracht. Geen probleem want er lopen meer draden dus een opening was er al. In de kelder heb ik de kabel langs de wand geleid en vastgemaakt. Vanuit de kelder loopt de kabel netjes achter een plint naar een gat dat naar de kamer leidt. Dat gat heb ik geboord met een extra lange boor. Altijd spannend of je aan de andere kant van de muur op de goede plek uitkomt. Dat was deze keer gelukkig het geval.

Zo fijn dat het nu gebeurd is, al valt het niemand op. Er komt tenslotte niemand in de kelder behalve ikzelf. Maar de gang is weer lekker opgeruimd en er kan niemand meer struikelen over een losliggende kabel.

Het levert echter geen leuke plaatjes op want foto's maken in een donkere kelder waar je op je knieën voor-en achteruit kruipt valt niet mee. Daarom een plaatje van de opgeruimde hal.

Ook een plaatje van het voorjaar in huis want wat prachtig zijn de sierappeltakken die ineens groen zijn en vol knoppen zitten.

Tot slot een plaatje van de magnoliatak op mijn slaapkamer die begint te bloeien. Het is zo'n goed begin van de dag om bij het wakker worden meteen die knoppen te zien die steeds verder open gaan.

Opruimen..., ontluikende knoppen..., het voorjaar komt dichterbij.