Het is Pasen!

Ik ben net thuis van een gezellige én lekkere paasbrunch met familie bij broerlief. Altijd fijn om bij elkaar te zijn! Het zijn momenten om te koesteren.
Het zijn ook fijne dagen om je huis en tuin extra gezellig te maken: een mooie paastak, verse bloemen, een mooi gedekte tafel... Veel tijd daarvoor heb ik deze week jammer genoeg niet gehad. Drukke werkzaamheden en migraine gooiden roet in het eten. Gelukkig is dat nu weer voorbij en heb ik nog net een paar prachtige Franse tulpen kunnen kopen en bij mijn uitgebloeide magnoliatak in de vaas gezet. Vanmorgen heb ik voor de brunch nog heerlijke Noorse kaneelbroodjes van Nigella (Lawson: Hoe word ik een goddelijke huisvrouw?) gebakken. Mmmmm, een aanrader!



Ik begin inmiddels te wennen aan het feit dat ik soms op zon- en feestdagen alleen ben. Ook nu zijn de meiden bij hun vriendjes. Vandaag heb ik al een gezellige middag achter de rug en veel honger heb ik niet. Dus nestel ik mij op de bank met een goed glas wijn, wat brood, lekkere kaasjes en een salade. Heerlijk!

Fijne paasdagen!

Een opgeruimd hoofd

Al tijden ergerde ik me aan de rommel in de huiskamer. Niet dat ik maar hele dagen lui op de bank hang in plaats van op te ruimen. Nee, ik kon mijn spullen gewoon nergens kwijt. De ruimte achter de keuken, waar de douche was, werd nl opgeknapt. De spullen die daar thuis gaan horen, stonden bij gebrek aan opslagruimte in de woonkamer.

Bij al die spullen stond ook mijn eettafel die heel hard een metamorfose nodig had.

Gelukkig schiet het met de op-te-knappen-ruimte (= mini-atelier in spé) al lekker op.

En toen kon ik niet meer wachten! Gek werd ik van de chaos! Ik wil een gezellige, opgeruimde kamer! Dus:

Rondslingerende ordners op de plank in het mini-atelier in spé. Net zoals doosjes met krijt en verf nadat ik die in een grote bak heb gedaan. Losse lapjes, strengen wol gaan in een grote mand die ik scoor op Marktplaats. En jawel, nu ga ik die eettafel schuren, verven, schuren, verven! Met resultaat. Wat een metamorfose! Last but not least: schoonmaken. Alles komt van zijn plek. Alles wordt schoon: de ramen, planken, boeken, plinten en vooral ...mijn hoofd! Na drie dagen ben ik klaar. Mijn kamer is opgeruimd, schoon en....kaal. 

Dus heb ik vandaag als beloning een paastak en bloemen gehaald en zit ik nu te genieten van de kippetjes en eitjes op de plaats van de ordners, van de vaas met tulpen op mijn nieuwe eettafel en van mijn opgeruimde hoofd.

Nu heel even niets. Laat het weekend maar komen.

 

De eerste tuinklusjes

Heerlijk! De zon schijnt dus ben ik met de eerste tuinklusjes begonnen. Eerst de groene witte muren maar eens aanpakken. Aan één kant van mijn tuin staat een lelijke betonnen schutting. De delen dicht bij het huis heb ik bewerkt met een blokkwast en verdunde betonmortel. Daarna heb ik heel de muur wit geverfd. Dat was een hele verbetering: lekker licht en het gaf een beetje een zuidelijk sfeertje. Daar was na deze winter niet zo veel meer van te zien. Dicht bij het huis komt maar heel weinig zon en na deze vochtige winter was er een groene laag over de eens zo witte muur gekomen. Met behulp van een paar emmers warm water en schoonmaakazijn en een borstel zijn ze weer stralend wit!
Ik heb maar meteen als beloning een pot witte violen gekocht om de boel gezellig aan te kleden.
Meteen de bankjes van steigerplanken schoongemaakt. Deze heeft oudste dochter in elkaar gezet. Zo moeder zo dochter! De deels geverfde steigerplanken kwamen van een bouwvallige schutting achter in de tuin die we eerder gesloopt hadden. Goed hergebruik dus! De kleuren vonden we wel leuk, hoewel ik nu twijfel om ze donkerblauw te beitsen. Zo twijfel ik ook of ik de tuintafel wel of niet bij de bankjes zal zetten. Ik verander graag. De tuintafel heeft echter een stenen blad dus die verplaats je niet 'even'. Daar heb je minimaal 4 sterke mensen voor nodig! Hij staat nu achterin de tuin en dat is toch steeds een tippel van zo'n 25 meter met de borden, schalen enz. Om uit te proberen staat er nu een geïmproviseerde tafel van een vuilnisbak met een pallet bij de bankjes. Best leuk. Ik denk dat ik wat sterke mensen moet gaan regelen...

                    

Lentekriebels

Maart is begonnen, de lente komt dichterbij. Ik kan niet wachten! Bij ieder zonnestraaltje kriebelt het: ik wil de tuin in! Er moet genoeg gebeuren maar het is nog te koud. Ik heb al wel mijn moestuintje schoon gemaakt en bemest. Jammer genoeg ziet mijn buurkat mijn schone moestuintje als een grote kattenbak en die bemesting wil ik nu juist níet! Op advies heb ik chilipepers rondgestrooid maar dat vindt ie totaal geen probleem. Binnenkort maar eens wat gaas onder de schutting bevestigen. Dat is namelijk zijn favoriete route. Die schutting stond er nog niet toen ik het huis kocht. Het was een grote kale tuin waar veel schuren en hokken hadden gestaan. De grond zat vol met puin. Er is veel puin uit gehaald maar lang niet alles. Spitten is een crime maar de grondstructuur is wel luchtig en watert prima af.

Op marktplaats heb ik in januari 2015 een schuurtje gekocht. Een aantal lieve, handige mannen hebben het op de koudste dag van het jaar uit elkaar gehaald en naar mijn tuin gebracht. Toen het aangenamer weer werd, hebben zij het hier weer opgebouwd. Twee jaar lang heb ik getwijfeld of ik het wel of niet nachtblauw zou verven. Een vriendin gaf het advies de voorkant te behangen met vuilniszakken. Een gouden tip want daarna wist ik het meteen: verven!

Inmiddels heeft de tuin naast een schuurtje een schutting, bestrating en beplanting. Het is nu in maart natuurlijk nog een saaie boel maar overal verschijnen al groene puntjes. Nog even geduld. Lentekriebels...