Afgelopen maandag was het tien jaar geleden dat ik de sleutels kreeg van mijn huisje. Tien jaar!! Van alle tien (!) huizen waar ik heb gewoond, is er maar één waar ik langer heb gewoond! Tien jaar klinkt lang maar zo voelt het niet. De jaren zijn voorblij gevlogen.
Het is een bijzondere plek voor mij. Ik ben hier met mijn twee dochters en hond Dorus gaan wonen toen ik in een moeilijke periode in mijn leven zat. Het huis was een klushuis, kwam uit de verhuur, was erg gedateerd en zonder verwarming. Het had duidelijk wat liefde nodig en de handen zouden flink uit de mouwen moeten. Dat was net wat ik nodig had om er weer bovenop te komen. De eerste jaren stond ik in de overlevingsstand maar gaandeweg ging het beter.
In al die jaren is er veel gebeurd. Dorus is overleden, dochters gingen het huis uit, Mix kwam bij me wonen. Heel veel werk is verricht, alles in etappes vanwege mijn gezondheid en kleine budget.
Als eerste heb ik verwarming laten aanleggen en is er boven een badkamer gemaakt zodat ik er kon gaan wonen. Daarna heb ik met de nodige hulp stap voor stap de kamers opgeknapt, een deur verplaatst, de enkelsteens muurtjes geïsoleerd, geverfd en behangen, de toilet vervangen en betegeld. Met behulp van meegebrachte spullen, marktplaats, kringloop en de nodige creativiteit, heb ik er een nieuw thuis van kunnen maken.
Na een aantal jaren heb ik een nieuwe keuken kunnen plaatsen en kwam er een bijkeuken. De afgelopen jaren heb ik kozijnen kunnen vervangen, is overal dubbel glas gekomen en heb ik een nieuwe vloer en bank aangeschaft. De kamers van de meiden hebben een nieuwe bestemming gekregen. En er is een schutting geplaatst en ik heb een tuin aangelegd.
Klaar met het huis ben ik nog steeds niet. Ik ben nog bezig met mijn werkkamer/ateliertje, daar wacht ook nog een isolatieklus en er gaat, hopelijk, een nieuw dak komen. Pff!
Het klussen gaat ook wat moeizamer en al is mijn MS redelijk stabiel, het kost steeds meer energie én ik ben natuurlijk ook tien jaar ouder geworden. Toch gaat het veel beter met me dan tien jaar geleden, ik kan wel zeggen dat (oa) de klustherapie mij heeft geholpen.
Ik ben gelukkiger dan ooit in die tien jaren op mijn fijne pekje, in Jans'huis en tuin, Jhet!
