Planten-onderonsje.

Het was afgelopen week geen weer om veel buiten te zijn. Het was echt herfst: veel regen en wind. Ik heb in de tuin al een paar keer de terrassen blad-vrij gemaakt maar er ligt weer een hele berg, vooral voor de schuurdeur. Veel zal er nu niet meer bijkomen want de bomen zijn hier al zo goed als kaal.
Nu er buiten weinig groen is, heb ik binnen de planten maar weer eens aandacht gegeven.

Er is een nieuwkomer: de Monstera, ofwel de gatenplant. Ik weet niet beter of mijn moeder heeft hem altijd in huis gehad, hij leunde tegen de muur om niet om te vallen en groeide op een gegeven moment langs het plafond verder. Uiteindelijk heeft mijn moeder hem een tijdje geleden weggedaan, net voordat ie weer populair werd.
Die van mij is nog heel bescheiden van formaat. Ik ben benieuwd of de Monstera het zo lang bij mij uithoudt dat ie het plafond haalt.

De Calathea heeft het momenteel zwaar. Ze stond lekker op een kruk naast het raam, licht maar geen direct zonlicht, en had het prima naar haar zin totdat de verwarming aan ging. Ze stond namelijk ook tegen de verwarmingsbuizen en het werd haar daar te warm onder de voeten, ze werd helemaal bleek. Ik heb haar een nieuw plekje gegeven op de kastjeskast en daar is ze nu aan het bekomen.

 

Wel gezellig al dat groen in huis. In mijn eerste interieur was er ook volop groen in huis maar daarna is het jaren uit het interieur verdwenen.

1985

Nu is het groen dus weer terug. De kastjeskast is een plantenkast geworden want al mijn planten hebben zich daar verzameld. Ze staan daar nu gezellig bij elkaar, het is handig voor het water geven en het ziet er leuk uit. Heel lang zal hun onderonsje niet duren want kerst komt steeds dichter bij en dan zal de kastjeskast met planten ruimte moeten maken voor kerstgroen.

O kom er eens kijken...

Het is weer zover, Sinterklaas is weer in het land. Mijn Sinterklaasje en Pieterbaasje en nog wat Sint-gerelateerde accessoires die in deze tijd altijd tevoorschijn kwamen en een plekje in de kamer kregen, zijn nu met jongste dochter meegegaan naar haar klaslokaal. Wat rest zijn de speculaasplanken en een  foto van oudste dochter, in haar jonge jaren, met Sinterklaas.
Ik probeer altijd te wachten met kopen en eten van pepernoten, taaitaai, speculaaspoppen en chocoladeletters totdat Sint werkelijk in het land is en dat is nu! Pepernoten heb ik in huis gehaald maar speculaaspoppen heb ik dit weekend zelf gemaakt met behulp van de oude speculaasplanken.

Om te beginnen heb ik deeg gemaakt voor volkoren speculaas met honing. Hiervoor heb je nodig:

Rijstebloem, 50 gram amandelschaafsel, 270 gram volkorenmeel, 90 gram kristalsuiker, 2 eetlepels speculaaskruiden, 1 theelepel bakpoeder, 3 eetlepels honing, 2 eetlepels melk, 150 gram harde boter en 1 losgeklopt ei

Verkruimel het amandelschaafsel. Meng het meel met de suiker, de kruiden en het bakpoeder. Roer de honing, de melk en het amandelgruis erdoor. Snijd dan de boter met 2 messen hier doorheen. Kneed dit alles tot een soepele bal deeg, verpak hem in huishoudfolie en laat hem minstens 1 uur rusten in de koelkast.

Bestuif de speculaasplank met rijstebloem, druk bolletjes deeg in de vormen en snijd het teveel aan deeg weg.

  

Keer de plank met een klap zodat de koekjes eruit vallen en leg de koekjes met wat tussenruimte op een ingevette bakplaat. Herhaal dit steeds.

 Bestrijk ze met los geklopt ei en bak ze in een matig warme oven (150°C) ongeveer 15 minuten. In de geopende oven laten bekoelen, lossteken met een pannenkoekmes en daarna op een rooster verder laten afkoelen.

Heel het huis geurt heerlijk naar speculaas! Genieten!

Lamp MakeOver.

Al een tijdje overwoog ik de lampen in de zithoek zwart te verven. Best griezelig want eenmaal gedaan, is er geen weg terug.
Onlangs liep ik tegen een spuitbus mat-zwarte lak aan, ik heb hem meegenomen en de eerste stap was gezet. Toen ik daarna even flink aan het opruimen was, zag ik de lampen én de spuitbus staan en heb ik de tweede stap gezet: ik heb ze mat zwart gespoten!
Het was droog weer dus heb ik buiten een tafeltje afgedekt met kranten. De lampen heb ik goed schoongemaakt en ontvet.

De binnenkant van de lampenkappen zijn wit en dat wilde ik zo houden dus die heb ik afgeplakt. En toen: spuiten maar!

 

In een mum van tijd waren mijn nikkelen lampen mat zwart. Er is nu geen weg meer terug maar dat hoeft ook niet. De klassieke lampen hebben nu een eigentijds mat zwart jasje.

Nu ik toch met de spuitbus in de weer was, kon ik meteen een ander projectje aanpakken. In de schuur lag nog een lampje, dat ik kreeg van een vriendin, te wachten op een opknapbeurt. Ik heb bij dit lampje ook al eens getwijfeld of ik het wel of niet zwart zou verven. Ik heb het eerst in een zwarte lijst opgehangen.

Ook leuk maar ik bleef twijfelen. Intussen zit er een poster in de zwarte lijst en lag het lampje in de schuur. Ik heb de knoop doorgehakt en inmiddels heeft dit lampje ook een matzwart jasje. Een prima jasje. Ik heb er meteen een nieuw snoer (zwart-wit strijkijzer-snoer) met stekker aangehangen. Alleen de kaarsjes wil ik nog wit verven.

Met dat strijkijzer-snoer heb ik nog meer plannen. Ik wil het gebruiken voor een nieuwe lamp boven de eettafel. De industriële aluminium lampen die daar hangen hebben ook een opknapbeurt nodig. De bedrading en de plafondkapjes moeten vervangen worden en ook bij deze lampen vraag ik me af of ik ze misschien zwart moet spuiten. Toch blijf ik twijfelen want twee grote zwarte lampen trekken wel heel erg de aandacht. Ik heb ze even weggehaald om te kijken wat het effect is als ze er niet hangen. En hoe zou het zijn om er iets anders te hangen? Ik heb een grote tak opgehangen (die kan straks goed van pas komen in de decembermaand).
Een paar jaar geleden heb ik van twee oude lampenkapjes nieuwe lampjes voor in de slaapkamer gemaakt.

Heel leuk maar de slaapkamer is alweer veranderd en de lampjes hebben nog geen nieuw plekje. Bovendien wordt de witte katoen die ik heb gebruikt voor de kapjes smoezelig dus daar moet ik iets mee.
Aan de lampjes heb ik nu strijkijzer-draad bevestigd en dat heb ik om de tak gedraaid. Eigenlijk wil ik de witte bekleding eraf halen en het geraamte, je raadt het al, matzwart spuiten. De nieuwe spuitbus heb ik al in huis gehaald.
Ik moet nog even nadenken hoe het verder gaat met de verlichting boven de eettafel. Voorlopig hangt er iets en heb ik licht want het is toch wel handig dat je kunt zien wat er op je bord ligt!

Kleedkeuze.

Het kleed is terug!

Nu het kouder wordt (het is alweer november!) merkte ik dat het 's avonds kouder werd aan mijn voeten. Ook Mix merkte het want zij verliet 's avonds steeds vaker haar vachtje in de kamer om op haar dikke kussen in het ateliertje te gaan liggen.
Ik had de laatste tijd al nagedacht over een kleed. Leg ik het vintage tapijt weer terug of zou een kleiner kleed ruimtelijker werken, of misschien een rond kleed, of een koeienvel....? En dan de kleur? Licht of juist donker? Mogelijkheden genoeg.
Op Pinterest zie ik genoeg leuke kleden. Ik zou er zelf een kunnen haken van Zpagetti-garen bijvoorbeeld. Dat heb ik een paar jaar geleden ook gedaan. In mijn slaapkamer ligt een klein wit exemplaar en ik heb er nog een liggen die al een jaar wacht om afgemaakt te worden. Ik heb ook een kruk bekleed met een kleedje van Zpagetti.

Uiteindelijk heb ik de meest budgetvriendelijke optie uitgeprobeerd: het vintage kleed neerleggen. Ik was bang dat het kleed te groot zou zijn en het te vol zou worden in de zithoek met de huidige opstelling maar niets is minder waar. Het oogt knus en gezellig. Mix maakt er meteen dankbaar gebruik, zij keurt het goed en ligt 's avonds weer gezellig aan mijn voeten in de kamer.
Het kleed had ik in het voorjaar schoon gemaakt met een tapijtpoeder dat je erop strooit en na een poosje weer opzuigt. Het was er lekker fris door gaan ruiken maar echt schoon was het niet geworden. Op advies van mijn moeder heb ik het nu met water en azijn schoongemaakt. Het was mooi weer dus ik heb het buiten gedaan en daarna op de droogmolen laten drogen. Met resultaat! Het kleed ruikt niet alleen fris maar ziet er ook weer fris uit! (Goede tip, mam!)
Ik heb het kleed nu vrij gelegd zodat de bank er niet opstaat en je de vloer nog ziet. Dat werkt in een kleine ruimte beter terwijl in een grote ruimte het juist beter is de bank op het kleed te zetten.

Tafeltje en kruk erop, plantjes, kaarsen en bloemen erbij en ik ben klaar voor een cosy herfst en winter.