Kiezen tussen kleden.

Eindelijk begint het in de woonkamer weer op thuis te lijken! Grappig hoe dat werkt: ik was heel gelukkig met de nieuwe vloer, toen hij er eenmaal strak in lag, en superblij met de nieuwe bank die precies was zoals ik hem in mijn hoofd had. De kleur verf op de muur achter de bank, saliegroen van Flexa, was ook helemaal goed. Een plaatje uit een magazine! Maar het voelde nog niet als thuis. Dat gebeurde pas toen ik de kast van mijn vader en moeder had neergezet. Van het tafeltje van mijn opa en oma was ik niet zeker of die in de kamer terug zou komen maar ik miste iets en toen ik dat tafeltje even neerzette om te kijken, wist ik het: het tafeltje moest terug. Je kunt van alles in je hoofd bedenken maar die spullen met een geschiedenis en emotionele band maken je interieur pas echt tot een thuis. Ook het oude tafeltje van mijn zus, waar eerst de computer op stond, heb ik weer in de kamer gezet terwijl ik dat niet van plan was. Het is nu de "memory-table", een tafeltje met allemaal spulletjes met een herinnering. Die spullen kon ik niet kwijt nu ik èn een vensterbank èn een plank achter de bank mis. Al bij al begint het interieur te groeien en voel ik me steeds meer thuis.

Ook Mix is weer rustiger en heeft haar plekjes weer gevonden. Ze mist alleen nog een kleed om lekker op te liggen (als ze niet op de bank ligt...) en daar is ze niet alleen in, ik mis ook een kleed onder mijn voeten. Zeker in de winter, nu het kouder wordt en buiten héél nat is, voelt het lekkerder met een kleed op de vloer. Dat is nog een hele zoektocht. Ik heb al in een aantal winkels gezocht maar kon steeds niet het juiste kleed vinden. Online vind ik het ook lastig. Ik heb een paar keer iets gezien maar wilde de kleuren toch in het echt zien en dan was het zó anders. Daarbij komt ook nog de lichtval in je eigen huis, dan kunnen de kleuren heel anders overkomen. Ik moet het kleed echt thuis zien liggen. Uiteindelijk heb ik toch de gok gewaagd en online een kleed besteld bij Fonq. Daar kan het kleed als het tegenvalt gemakkelijk terug, het wordt dan weer opgehaald. Ik had goede hoop dat dit het goede kleed is.

Even daarna was ik vlakbij een grote Karwei en kon ik het toch niet laten om even een kijkje te nemen bij de kleden, die waren nu namelijk ook nog eens in de actie! Online had ik geen kleed bij ze gezien die me wat leek maar nu ik ze in het echt zag, lag er een kleed wat ik meteen goed van kleur vond. Na drie keer terug te hebben gelopen naar het kleed om nog eens te kijken, besloot ik het mee te nemen. Een heel ander kleed dan ik online besteld had, wel allebei vintage maar andere kleuren. Ook bij Karwei is terug brengen geen probleem. Ik krijg zelfs 30 dagen de tijd. Zo lang zal het niet duren.

Thuis gekomen was het al donker en natuurlijk wilde ik het ook bij daglicht zien maar de eerste indruk was veelbelovend. De volgende dag heb ik het kleed meteen goed neergelegd en ik was nog steeds enthousiast.

Maar er kwam nog een kleed van Fonq, die moest nog bezorgd worden en tegen de tijd dat ie kwam, begon het al te schemeren. De volgende dag bij daglicht ook dit kleed neergelegd.

Keuzestress? Nee hoor. Ik had mijn keuze snel gemaakt. Ik heb nog even goed nagedacht toen beide dochters het andere kleed kozen op de foto's maar ben bij mijn eigen keuze gebleven en ben er zo blij mee. Inmiddels heeft jongste dochter het kleed in het echt gezien en is ze het eens met mijn keuze. Zo zie je maar dat het moeilijk is om vanaf een plaatje te kiezen, voor mij althans. Het is het kleed geworden dat ik online over het hoofd gezien had en dat me in de winkel meteen opviel: het kleed van de Karwei!

Zodra ik het thuis had uitgerold, zag ik dat ie het was. Alle kleuren uit het kleed komen terug in de woonkamer! Helemaal goed!

Vloerstress.

Na het plaatsen van de nieuwe kozijnen en openslaande deuren kwam jongste dochter het plafond verven en grote broer kwam de vloer stabiliseren zodat alles op tijd klaar was voor.... De nieuwe vloer! Alle voorbereidingen gingen voorspoedig en met hulp was ook de kamer helemaal leeg op de dag dat ze zouden komen op de eettafel en wat kleine spullen na. Ze zouden begin van de middag komen maar toen ik nog op bed lag, kwam een telefoontje dat ze al onderweg waren want er ging een klus niet door. In een record tempo heb ik me aangekleed en de laatste kleine spullen naar buiten gebracht want ze zouden er binnen een half uur zijn. Ik was al zo gelukkig dat er nog niets mis was gegaan en dat ze nu een halve dag eerder kwamen was alleen maar fijn. Hoe eerder hoe liever. Echter: te vroeg gejuicht!

De mannen begonnen met het leggen van de ondervloer, zorgden ervoor dat die overal strak en netjes lag. Hier ging heel wat tijd in zitten en ik was blij dat ze zo vroeg begonnen waren. Eindelijk kwam het moment dat de rol van de topvloer binnenkwam en toen werd het verdacht rustig. Ik werd erbij geroepen, er was een probleem. "Mevrouw, we gaan de vloer niet leggen. Hij is beschadigd en die beschadigingen kunnen we er niet uit krijgen. We laten het op het bedrijf zien en u wordt morgen gebeld hoe dit opgelost wordt. Dit komt bijna nooit voor en we vinden het echt heel erg voor u." En daar gingen ze, mij achterlatend in een leeg huis met kale ondervloer en een tuin vol meubels. Gelukkig kon ik terecht bij oudste dochter want ik zat er even doorheen. Dit had ik niet aan zien komen. De volgende dag werd ik gebeld. Ze kwamen een nieuwe rol leggen op 19 of 26 november, ik mocht kiezen. Wat denk je: 19 november natuurlijk, liever nog veel eerder maar dat ging helaas niet lukken.

Ik heb de eettafel en koelkast binnen gezet. Mijn nieuwe bank werd bezorgd en op de ondervloer gezet, ik wilde niet langer wachten op mijn bank. En eindelijk was het de 19e. Jammer genoeg zag ik in de planning dat ik pas 's middags om 13:00 aan de beurt was maar ik probeerde er vertrouwen in te hebben dat het deze keer goed zou komen. Helaas was er 13:30 nog niemand en al snel ging de telefoon: de klussen duurden langer, het werd later. Op mijn vraag of dit allemaal vandaag goed zou komen, antwoordden ze dat zij niet naar huis gingen voor mijn vloer lag. 16:30 Uur reden ze voor en mijn opluchting was groot toen de rol uitgerold werd en er geen beschadigingen te zien waren. Inmiddels was het wel donker en mijn paar lampjes waren niet echt goed werklicht maar het zag er goed uit. 19:15 Uur vertrokken ze, Eindelijk mijn vloer lag erin en zag er prachtig uit. Ook bij daglicht de volgende dag was de vloer zoals ik hoopte dat hij zou zijn. Mijn bank, die de vorige avond nog met hulptroepen binnen was gezet, staat er prachtig op.

Nu kan het terugplaatsen van de plinten beginnen, het ophangen van de gordijnen, alle meubels terugplaatsen, kortom: het leukste werk. En daar ga ik even de tijd voor nemen want ik moet ondertussen ook nog even bijkomen van alle "vloerstress".

Tada! Ehh: Tado, een slimme thermostaat

Hoera! Ik heb een slimme thermostaat en hij werkt! Het heeft even geduurd voordat ik een goed werkende slimme thermostaat had gevonden. Ik begon me al af te vragen of het feit dat het niet lukte om er een te vinden die werkte, kwam doordat ík niet slim genoeg was. Gelukkig bleek dat dat niet het geval was want ik heb er een gevonden!

De zoektocht begon toen ik er last van kreeg dat het niet warm werd in mijn badkamer. In de winter was het daar 's morgens ijskoud en dat helpt niet bij het uit bed komen. In eerste instantie zocht ik de oorzaak bij een te kleine radiator maar al gauw besefte ik dat de thermostaat in de woonkamer hangt en wanneer het daar warm genoeg is stopt de cv-ketel en warmt mijn badkamer-radiator niet meer op. Daarbij komt nog dat die thermostaat de eenvoudigste was die er bestaat en ik 's morgens eerst naar beneden moest om de temperatuur omhoog te draaien. En het kwam ook wel voor dat ik het 's nachts ineens warm kreeg en ik bedacht dat ik de temperatuur niet omlaag gedraaid had. Kon ik midden in de nacht weer naar beneden om dat alsnog te doen. Voordat ik een grotere radiator aan ging schaffen wilde ik eerst een klokthermostaat uitproberen. Daarmee kon ik een programma instellen en hoefde ik 's morgens niet eerst naar beneden om handmatig de temperatuur te regelen maar zou de cv automatisch 's morgens op mijn gewenste tijd gaan branden. Het eerste vraagstuk wat ik daarvoor op moest lossen was of mijn ketel een zgn AAN-UIT- of een MODULERENDE-ketel is. Daarvoor pak je de handleiding, zou je denken, maar in de handleiding van mijn ketel vond ik het antwoord niet. Er stonden wel allerlei aansluit-modellen in maar het werd mij niet duidelijk. Heel het woord MODULEREND of AAN-UIT kwam in mijn ketel-handleiding niet voor terwijl het in elke klokthermostaat-handleiding gevraagd werd. Het vraagstuk leek ik niet op te hoeven lossen toen ik een klokthermostaat tegen kwam die volgens de beschrijving op beide type ketels werkte. Nadat ik keurig volgens de handleiding alle draadjes had bevestigd werkte het echter niet en met hulp die ik had ingeroepen lukte het ook niet dus bracht ik de thermostaat terug en was poging 1 mislukt. Bij het onderhoud van mijn ketel kreeg ik het advies om voor een Honeywell te gaan en voor een AAN-UIT thermostaat alhoewel het voor mij niet duidelijk was of ik ook een AAN-UIT-ketel heb. Mijn hulpbron had nog een oude klokthermostaat liggen, we probeerden die aan te sluiten en na even puzzelen: Eureka! Hij werkte! Opgelucht dat de klokthermostaat werkte met mijn ketel én ook dat ik 's morgens een brandende radiator in de badkamer had, heb ik de thermostaat vorige winter laten hangen. Een sierraad was het niet, eerder een lelijk vergeeld doosje aan de muur dus schoof ik er een plankje met boeken voor zodat hij niet te veel opviel. Erg handig was dat niet want als ik hem handmatig even een graadje warmer of kouder wilde zetten, kon ik er slecht bij. Ik wist in ieder geval na die winter dat het fijn was om een klokthermostaat te hebben. Poging 2 was geslaagd maar niet mooi genoeg bevonden en ik ging op zoek naar een mooier exemplaar.

Mijn broer stapte over op een warmtepomp en bood mij zijn thermostaat aan. Een mooi exemplaar, gratis en voor niks, daar zei ik geen nee tegen. Aangezien het vergeelde exemplaar ook werkte had ik goede hoop. Echter, de thermostaat werkte niet bij mij. Poging 3 mislukt. Teleurgesteld gaf ik hem weer terug en sloot (hopelijk tijdelijk) mijn eenvoudige eerste thermostaat weer aan. Tot mijn verbazing werkte ook die niet meer? Gelukkig was inmiddels het stookseizoen voorbij en toen mijn nieuwe radiator geplaatst werd, vertelde men mij dat er wat draadjes omgezet moesten worden bij de ketel en voilá, het werkte weer. Waarschijnlijk hadden we dat bij het puzzelen met thermostaten zelf gedaan maar was ik weer vergeten hoe en wat. Misschien zou die van mijn broer nu ook werken maar die had hem inmiddels niet meer. Het werd tijd om me er echt eens goed in te verdiepen dus bekeek ik online allerlei thermostaten, bezocht forums om te kijken of mensen dezelfde vraagstukken hadden (Ja dus) en wat daarover gezegd werd (veel verschillende antwoorden), bekeek allerlei You-Tube-filmpjes waarbij men thermostaten installeerde (zou allemaal heel eenvoudig moeten zijn) en verzamelde moed om het nog een keer te proberen met een SLIMME thermostaat.

Volgens de beschrijving van- en volgens installatie-filmpjes over- werkte de Slimme Honeywell met mijn ketel samen en was het installeren een eitje. Er kwam ook nog eens een mooie aanbieding voorbij dus tijd voor een poging 4. Helaas. Aansluiten volgens handleiding en beschrijving leek allemaal goed te gaan maar mijn ketel reageerde niet zoals gewenst, het was in een mum van tijd 25 graden in huis en hij bleef branden. Mijn nieuwe radiator bleek in ieder geval genoeg capaciteit te hebben. Er moeste een extra kastje tussen de ketel en thermostaat geplaatst worden (spannend!) en volgens een paar informatiebronnen had ik toch ook nog een extra printplaatje nodig in mijn ketel (ong €60,00). Poging 4 ging retour.

Nogmaals filmpjes kijken, handleiding bestuderen, termen opzoeken. Het leek wel of ik een ketel heb die zowel modulerend als aan-uit kan werken en ingesteld was als aan-uit en dat de term "Open-Therm" te maken heeft met Modulerend. Ik zal jullie schema's en uitleg besparen, ik besloot een laatste poging te doen en af te stappen van het honeywell-advies. De consumentenbond was zeer te spreken over de TADO slimme thermostaat en er kwam een scherpe aanbieding voorbij bij Coolblue. Daar kon ik ook van te voren nog hulp bij aankoop krijgen. Ik werd netjes teruggebeld en op mijn vraag of deze thermostaat zeker weten werkt met mijn ketel was het antwoord "ja". Ik kreeg hem meteen toegestuurd. Bij ontvangst begon ik meteen. Op het scannen van de QR-code van de thermostaat en bridge volgde meteen een duidelijk stappenplan in de app. Het leek allemaal goed te gaan totdat ik in mijn ketel een vertalingsmodule moest losmaken. Die had ik niet. Het stappenplan klopte niet meer. Ik besloot het stuk van de vertalingsmodule te negeren en verder te gaan maar helaas, mijn ketel bleef branden en reageerde niet zoals hij moest. Nu had ik echter een helpdesk bij Coolblue. Foto's gemaakt en opgestuurd met mijn probleem. Binnen een uur kreeg ik antwoord: het stuk van de vertalings module negeren. Hmmm, dat had ik al gedaan en het had niets opgeleverd. Ik vond dat toen erg spannend ("als ik maar niets verkeerd doe") maar nu ik datzelfde advies kreeg voelde ik mij gesterkt om nog wat anders uit te proberen: de draadjes anders aan te sluiten. Volgens mijn stappenplan zaten ze nu op Modulerend en ik probeerde Aan-Uit. Geen resultaat. Dan weer terug naar Modulerend volgens het stappenplan. Bij het aansluiten van het rode en blauwe draadje van de thermostaat had ik overal gezien en gelezen dat het niet uitmaakt welke kleur je waar bevestigt maar ik dacht nu: laat ik ze eens omdraaien... Je raadt het al: Het werkte! Ik heb nu een ketel die modulerend werkt met een slimme thermostaat die ik vanaf mijn telefoon kan bedienen. Hoe gelukkig kan een mens zijn! En mooi dat hij is!

Er wordt weer gewerkt in huis...

Er wordt weer gewerkt in huis maar deze keer niet door mij. Afgelopen week hebben de mannen van De Jong Kozijnen bij mij de ramen met enkel glas vervangen door openslaande ramen met dubbel glas én twee openslaande deuren. Wat een verandering! Dat was ook de reden dat ik mijn oude bank al vast op had laten halen door de nieuwe eigenaars. Zo was er lekker veel werkruimte. Terwijl ik het schrijf kijk ik vanaf de computer nu zo mijn tuin in waar eerst een raam zat en je de kruidentuin niet kon zien. Terwijl het hier nog een bende is geniet ik toch al vast van het nieuwe uitzicht.

De grootste verandering is duidelijk het raam in de woonkamer dat nu vervangen is door twee openslaande deuren. Het brengt ruimte en licht in de kamer. Dat is niet het geval in de keuken. Doordat het raam daar nu vervangen is door een kozijn met twee openslaande delen is het daar toch wel donkerder geworden. Maar ondanks dat ben ik er blij mee, de twee openslaande ramen maken de ruimte gezelliger en het zal ook comfort brengen want in dat oude raam zat nog enkel glas. Ook buiten oogt het mooi. De donkergrijze kozijnen matchen prachtig met mijn keukendeur die ik al eens antraciet-grijs geverfd had. Het hele huis knapt ervan op.

Ook boven hebben ze mijn twee raampjes met enkel glas vervangen. Gewoon wit zoals het was want daar had ik anders ook weer toestemming voor moeten vragen omdat ik in een gemeentelijk monument woon. Bovendien is mijn voorraam beneden (al met dubbel glas) gewoon wit en dat laat ik ook zo. Na drie dagen vroeg opstaan en klusmannen, herrie en stof om me heen ben ik ook blij dat het erop zit. Geen tijd om bij te komen echter want in het weekend wordt de vloer hier en daar hersteld, worden muren en plafond bijgewerkt en geverfd en wordt de kamer leeg gehaald. Hierbij mag ik wel zelf (met hulp) aan de slag. En daarna...

De draad weer oppakken.

Daar ben ik weer! Een half jaar verder zijn we, hoog tijd voor een update. Heb ik in het afgelopen jaar niets gedaan in huis en tuin? Zijn alle klussen gedaan? Ben ik eindelijk klaar? Allesbehalve! Er is vooral heel veel voorwerk gedaan: volgorde van klussen bepalen, informatie inwinnen, materialen zoeken, offertes aanvragen, etc. Het is er niet van gekomen om erover te schrijven, eerlijk gezegd had ik weinig energie en inspiratie. Maar vandaag probeer ik de draad weer enigszins op te pakken. Op Instagram heb ik nog wel af en toe wat gepost zoals bijvoorbeeld een berichtje over een nieuwe vloer...

...en over het plaatsen van een nieuwe radiator.

Klusje tussendoor.

Hebben jullie de belastingaangifte al ingevuld? Op een of andere manier kan ik dat nooit meteen aanpakken. Ik heb last van uitstelgedrag terwijl ik daar niets mee oplos, Ik zal toch moeten betalen. Het is me wel gelukt om niet tot de laatste dag te wachten, hij is ruim binnen de tijd opgestuurd.

Mijn ordners met alle financiële rompslomp staan, of beter gezegd: stonden, op een plank boven het raam in de bij-keuken. Een prima plek want het valt niet erg op en er konden lekker veel ordners op. Met de tijd kwam er steeds meer op te staan. Toen ik voor mijn belastingaangifte een ordner eraf wilde pakken, kwam ineens de plank inclusief plankendragers, pluggen en schroeven met alle ordners naar beneden. Even behoorlijk schrikken maar wonder boven wonder bleef ik ongedeerd en heeft ook het raam en alles in de vensterbank het overleefd. De plank was duidelijk overbelast. Het is een teken dat ik mijn knipsels, tuin- en kookboeken, gebruiksaanwijzingen en administratieve papieren nodig moet uitzoeken en halveren.

Ik heb gekeken of de plank even snel terug geplaatst kon worden maar dat lukte niet. Inmiddels zitten alle administratieve ordners voorlopig in een krat terwijl ik ga verzinnen waar en hoe ik die op moet bergen. Ik ben begonnen met uitzoeken van de tuinboeken en -knipsels die ik in een tweede krat had opgeborgen en ben streng geweest. Eén stapeltje met favoriete tuinboeken is overgebleven en hangen nu aan mijn boekenmuur.

Ze hebben deze plek overgenomen van de kookboeken. Ook die zijn aan een strenge selectie onderworpen en alleen mijn favorieten mochten blijven. Ze hebben een nieuw plekje gekregen in de nis tussen muur en koelkast op dezelfde manier als mijn boekenmuur: onzichtbaar. Het was wel lastig manouvreren tussen de koelkast en muur, de koelkast moest even van haar plek maar de klus was daarna zo geklaard: een paar gaatjes boren, schroeven erin en klaar!

Nog regelmatig verwonderen mensen zich over de boekenmuur, hoe blijven die boeken tegen de muur hangen? Nou vooruit, aan jullie zal ik het verklappen. Niet verder vertellen hoor!

Eén krat is leeg en weggewerkt. Nu het andere nog.

Een stormbestendige schutting.

Hoe blij kun je zijn met een nieuwe schutting! Ik ben er héél blij mee en slaap er een stuk lekkerder door bij stormachtig weer. Deze schutting gaat niet zo maar om.

Samen met de buurman heb ik een hout-betonschutting laten plaatsen bij Schuttingbouwbrabant.nl. Ze troffen het niet met het weer bij het plaatsen: het sneeuwde! Daar lieten ze zich echter niet door weerhouden en een paar uur later stond de 20 meter schutting en brak ook het zonnetje door. Ze hebben ook hun best gedaan mijn tuinplanten te sparen. Ik had wat planten die erg dicht op de schutting stonden tijdelijk weg gehaald en de klimplanten (de Akebia en Clematis) los gemaakt van de schutting en wat gesnoeid maar het valt natuurlijk niet mee om zo'n schutting te plaatsen en tegelijkertijd steeds op te letten waar je je voeten zet. Ik had dus wel op wat schade gerekend maar die was te verwaarlozen. Inmiddels heb ik de Akebia weer tegen de nieuwe schutting geleid. Het gebeurde allemaal net tijdens de bloeiperiode van de Akebia maar die heeft het goed doorstaan.

De Clematis heeft het zwaarder, daar lijkt weinig van over. De oorzaak ligt waarschijnlijk aan mijn snoeitechniek. Zo'n Clematis uit de Montana-serie wordt al gauw een enorme warboel wanneer je een keer de snoeibeurt na de bloei overslaat en dat is vorig jaar gebeurd. De Clematis groeide tegen een klimscherm waar hij zich helemaal doorheen had geweven. Het was geen doen om die met beleid los te maken zoals ik bij de Akebia heb gedaan en ik heb er dus stevig de schaar in gezet, net voor de bloei. Dat wordt dit jaar geen witte bloemenzee maar hij loopt wel weer uit dus hopelijk heb ik die bloemenzee volgend jaar weer. Nu de hout-betonschutting was geplaatst was er nog een gapend gat aan de achterkant van de tuin waar de vervallen oude betonschutting door wat hulpkrachten (met de nadruk op 'krachten')is verwijderd. Ik had een paar goede delen van de oude houten schutting bewaard om daarmee de achterkant dicht te maken. Ik kreeg de gouden tip om er meteen ook een poort in te maken zodat ik via die tuinpoort mijn vuil-containers buiten kan zetten. Een uitkomst! Die hoef ik nu niet meer door mijn tuin naar voren te manouvreren.

Laat het lente-weer maar komen, de tuin en ik zijn er klaar voor!

Voor

Na

Voorjaar!

Het voorjaar is begonnen! Heerlijk, ik ben toe aan beter weer, het zonnetje, ontluikende bloemen, buiten zijn. Ik had van de week al wat bloeiers gehaald voor huis en tuin, op de parkeerplaats bij Intratuin. Een shopafspraak heb ik nog niet gemaakt,ik wil weer lekker rondsnuffelen en daar heb je nog amper tijd voor. Je moet gericht de winkel door, geen tijd voor impulsaankopen, en het zou voor mij al een hele prestatie zijn om de hele winkel door te cruisen binnen de shoptijd. Gelukkig hadden ze van alles buiten uitgestald zodat ik toch met handen vol naar huis kon.

Vandaag is het fris maar gisteren was een prachtige dag en dat kwam goed uit want er was werk aan de winkel in de tuin. In februari was mijn schutting omgewaaid, alweer. Het begint een jaarlijks terugkomend onderwerp te worden: de schutting die scheef gaat, planken die uit de schutting waaien.

In 2013, toen ik hier kwam wonen stond er nauwelijks een schutting tussen mij en de toenmalige buurvrouw. In haar tuin stond een enorme schuur tegen de erfscheiding en verder een laag hekje en wat plantjes. Toen de buurvrouw overleed werd het huis door de woningbouwvereniging te koop gezet en moest de schuur worden afgebroken. Daarmee viel ook de scheiding tussen onze twee tuinen weg, de tuin was een kale vlakte maar leek wel heel erg groot. Ik woonde er nog maar net en was in gesprek over een schutting maar toen het te koop werd gezet kwam de woningbouw even snel een houten schutting plaatsen. Opgelost, dacht ik maar de schutting stond vanaf het begin niet stevig, stond in een enigszins golvende lijn en het is natuurlijk best een lengte: 20 meter. De palen waren niet aangestort en tussen de twee kale tuinen ging de schutting gevaarlijk heen en weer tijdens slecht weer. We hebben zelf een aantal palen aangestort waardoor hij wat steviger stond en de tuinen werden aangeplant zodat de wind wat minder greep kreeg op de schutting en zo ging het even goed.

In 2017 begon de schutting al te haperen: toen het hard waaide, werden er een paar planken uit de schutting geblazen en zaten er een aantal kijkgaten in de schutting. Dit viel nog best gemakkelijk te repareren en dus werden de kijkgaten gedicht. Niet meer gluren bij de buren.

In 2018 waaiden er steeds meer planken uit een scherm en werd het ook lastiger de planken goed terug te plaatsen. En ook het jaar daarna vlogen er weer planken uit.

Tegenwoordig stormt het ieder jaar wel een of meerdere keren in januari en februari, zo ook dit jaar. Zodra het ging waaien dacht ik al aan de schutting. Er was al een scherm uitgewaaid en we (buurman en ik) hadden het scherm weer rechtop gezet en met wat hout aan elkaar bevestigd. Misschien toch eens nadenken over een nieuwe stevige schutting, zeiden we tegen elkaar. Misschien van de zomer een nieuwe plaatsen. Een paar weken geleden waaide het weer hard en jawel hoor, daar lag ie weer, nu drie delen tegelijk en palen afgebroken.

We zijn er klaar mee! Er komt een nieuwe, stevige hout-betonschutting met aangestorte palen. We moeten nog wel zo'n vijf weken geduld hebben want we zijn niet de enige maar hij komt in ieder geval. Gisteren was een mooie dag om de omgewaaide schutting op te ruimen. We hebben meteen de rest van de schutting ook alvast verwijderd op een paar goede schermen na. Die gaan bij mij de oude lage betonschutting achter mijn schuur vervangen. Dat moest nog gebeuren en wordt meteen meegepakt. Een sloopdagje dus. Ik ben (bijna) weer terug bij af: ik heb even weer een hele grote tuin. Alleen geen kale vlakte meer want alles begint al te groeien en soms al te bloeien. Het is voorjaar!