vrijdag 26 juni 2020

Een balkon vol met Geranium, ehh Pelargonium.

Momenteel ben ik vaak bij mijn moeder, ze leeft haar laatste stukje leven. Ze woont dicht bij mij, tijdens mijn wandelingen met Mix kom ik vaak langs haar appartement en het is een kleine moeite om even binnen te wippen voor een kop koffie. Dat deed ik al regelmatig maar nu nog vaker en langer. Mix gaat graag met me mee want bij mijn moeder schijnt het water enorm lekker te zijn. Thuis laat ze haar bak met water vaak staan om met heel veel moeite wat water uit "de vijver" in de tuin te drinken maar zodra we bij oma (mijn moeder) binnen zijn, stort ze zich op het water dat voor haar wordt neergezet en lebbert ze het in één keer leeg. Wanneer het niet meteen bij binnenkomst wordt aangeboden, vraagt ze er om met haar irritant hoge blaf. Eigenlijk moeten we die blaf negeren maar je oren kunnen dat nauwelijks aan dus krijgt ze haar bak water. Het is een ritueel waar mijn moeder van geniet, nergens vindt Mix het water zo lekker als bij haar.


Ik vind het bewonderenswaardig hoe mijn moeder nog van de kleinste dingen kan genieten. Van een actief en vrij uithuizig type kwam ze een paar maanden terug ziek thuis op de bank terecht en kon ze niet veel meer dan een wandelingetje naar de keuken en terug. Ik heb haar niet horen mopperen, integendeel. Ze zorgt zo goed mogelijk voor zichzelf en geniet van bezoekjes, van aandacht en van haar balkon vol bloemen.


Mijn moeder is erg goed in het overhouden van planten, ze is met recht trots op de Jasmijn en haar Hortensia's in pot die weer prachtig bloeien en op haar Geraniums die ze over heeft gehouden. Alles bloeit met grote hoeveelheden witte, rode en roze bloemen. Met veel geduld verzorgt ze de planten met de juiste hoeveelheden water en het weghalen van de uitgebloeide bloemetjes. Dat doet ze al zolang ik me kan herinneren. 's Winters stonden de geraniums binnen te overwinteren, werden er stekjes genomen en verzorgd en die gingen dan ook allemaal de volgende zomer weer bloeien. Ik heb dat gen niet meegekregen, het is naar mijn zus gegaan die ook bedreven is in stekken.


Nu heb ik onlangs in de Seasons (mei 2020) gelezen over het verschil tussen Pelargonium en Geranium. Ik heb het altijd over Geraniums maar blijkbaar heten de Geraniums op mijn moeders balkon eigenlijk Pelargonium! Beide komen uit de Ooievaarsbek-familie. Het verschil tussen de twee kun je bij de bloemblaadjes zien: De Pelargonium heeft twee bloemblaadjes aan de bovenzijde van de bloemknop en drie blaadjes aan de onderzijde. De geranium heeft vijf bloemblaadjes die je op allerlei manieren kunt spiegelen. Ik heb het even in mijn tuin gecheckt en ja hoor: De Geraniums in de tuin hebben allemaal die vijf bloemblaadjes die je kunt spiegelen en de Hanggeranium, eh Pelargonium, heeft er twee boven en drie onder de bloemknop. Weer wat geleerd! Meteen even vragen of mijn moeder dit ook weet...

Geranium
Polargonium



vrijdag 19 juni 2020

Muren, plinten en slakken


Soms hoor ik van mensen: "Goh, dat jij dat allemaal zelf doet!" Als ik opnoem wat ik in huis zelf gedaan heb, klinkt dat als enorm veel werk maar ik doe het niet in één keer. Ik neem er ruim de tijd voor. Het verven van muren is hier een duidelijk voorbeeld van. Als ik straks, wanneer het klaar is, zeg dat ik de kamer en gang geverfd heb, klinkt dat als een hele klus. Maar ik heb er dan een maand of langer over gedaan. Een ander doet dat in één weekend. Ik doe één muurtje per dag en heb dan ongeveer een of twee dagen nodig om weer op te laden. Erg vind ik dat niet, ik heb er tijd voor om het zo te doen en ben blij met wat ik kan.

Ik zit nu dus nog steeds midden in de verfklus van de voorgaande weken en heb slechts drie kleine muren gedaan. Deze week was de muur bij de keuken aan de beurt. Ook hier moesten nog plinten tegen de muur. Die zijn hard nodig want ik heb 's nachts slakken in huis, ik zie 's morgens namelijk slakkensporen op het kleed en zag ze nu zelfs ook tegen de muur bij de keuken. Daar was, zolang er geen plint tegenaan zat, in de hoek een gat zichtbaar waar leidingen doorheen lopen en, naar ik vermoed, ook slakken uit kruipen.

 

Al een tijd terug had ik slakkensporen gezien bij de bank. Toen leken ze uit een andere hoek te komen en heb ik plinten bevestigd. Toen vorig jaar de keuken kwam, zijn die eraf gehaald om leidingen te trekken en alles te vervangen door de hoge renovatie-plinten. De slakken hebben hun kans schoon gezien en bezoeken nu 's nachts weer mijn kamer. Geen idee wat ze hier denken te vinden want er groeit voor hun niets eetbaars. Ik griezel ervan en wil ze weer weg hebben. Het liefst ver weg want in mijn tuin wil ik ze lever ook niet. Ik moet nog eens het nut van die beestjes opzoeken, want dat zullen ze heus wel hebben, zodat ik ze meer ga waarderen. Tot nu toe zie ik als enig nut dat ze als vogelvoer dienen (hmm, klinkt niet echt vriendelijk).

 

Inmiddels is het kamer-keukenmuurtje geverfd en zijn de plinten bevestigd maar.... ik zag wederom slakkensporen! Geen idee hoe dat kan?? Enfin, ik geniet wel van mijn geverfde en met plinten afgewerkte muurtjes. Volgende week staat de langste muur op de planning maar daarvoor heb ik hulp geregeld van jongste dochter.


vrijdag 5 juni 2020

Midden in een verfklus.

Ik zit midden in een verfklus. Ik heb net voor de tweede keer het boekenmuurtje geverfd en terwijl het droogt, typ ik mijn blog met de verfspetters nog op mijn handen.


Nu ik nieuwe deurklinken heb gekocht, heb ik de gang- en kelderdeur opnieuw in de verf gezet. Deze keer zijn ze geverfd in fris wit in plaats van RAL 9010. Ik krijg bijna geen direct zonlicht binnen en daarom mag het van mij net iets frisser. Die nieuwe verfbeurt konden ze goed gebruiken, de deuren zien er weer goed uit met hun nieuwe verflaagje en nieuwe klink. Het valt meteen op dat ook de muren aan een fris verfje toe zijn. Dat wist ik eigenlijk al langer maar het is nogal een klus, alle muren en plafond. Ik wil met het plafond beginnen maar dan eerst alle naden tussen de gipsplaten dichtsmeren zoals ik in de keuken heb gedaan. Het keukenplafond ziet eruit als een strak gestuukt plafonnetje en dat effect wil ik ook graag in de kamer, een budget-proof gestuukt plafond. Maar ja, een hele klus dus en nog niet aan begonnen.


Eerst heb ik maar eens een ander klusje in de kamer gedaan, staat ook al een jaar op mijn To-Do-lijstje: de plinten in de kamer afmaken. April vorig jaar ben ik, samen met klusmaatje-voor-lastige-klussen (voorheen echtgenoot, ja echt!) begonnen met de plinten (blog 21 april 2019, Plinten tegen de muur...). Voor de nieuwe keuken waren nieuwe kabels getrokken en die liepen door de kamer. Om ze te verbergen heb ik ze achter hoge renovatieplinten gestopt, mooi weggewerkt.

 

Ik heb de klus echter niet helemaal afgemaakt, op een paar plekken moet ik de oude plinten nog vervangen door de nieuwe hoge renovatieplinten zodat overal in de kamer dezelfde plinten zitten. De plinten had ik wel al in huis. Dat heb ik dus nu eindelijk aangepakt: netjes op maat, in verstek gezaagd én in de verf gezet.


Toen ik de plinten tegen de muur wilde bevestigen, bedacht ik me dat het wellicht verstandig zou zijn om die muren eerst te verven. Deze muren zijn niet zo groot dus gemakkelijk in etappes te verven. Dan zouden deze muurtjes er alvast goed uitzien en klaar zijn. Bovendien is het er nu prima weer voor, geen weer om buiten in de tuin te zijn. Dus: bank aan de kant, boeken van de wand en aan de slag. Jammer genoeg was de muur na één keer niet goed genoeg gedekt dus heb ik hem net een tweede verflaagje gegeven en is het nu wachten tot hij droog is...

In plaats van beginnen met plafond en grote wand en daarna de kleine wandjes, ben ik nu begonnen met de kleine wandjes en eindig ik later met het plafond. Eigenlijk geen slecht plan, zo kan ik moed verzamelen.
Inmiddels is mijn eerste wandje droog en kan ik de boekensteunen weer bevestigen en daarna de plint. Wel heel dankbaar werk zo'n verfklus, het ziet er weer top uit! Op naar het volgende wandje.