Het zit erop!

Het was zover! Mijn voorbereidingen waren gedaan, de vakmannen namen het over. De wekker ging vroeger dan anders want vakmensen beginnen vroeger dan ik. Harde wekers, ze hoefden nog geen koffie maar gingen meteen aan het werk: steigers opbouwen en materialen aanvoeren. Een korte onderbreking met koffie en weer door. Zitten doen ze niet en binnen al helemaal niet. Ze hebben goede kleding aan om ze te beschermen tegen wind, regen en kou en dan werken temperatuurswisselingen niet lekker, zo vertelden ze.

Dag twee begonnen ze met het dak van de aanbouw: dakbeschot aanbregen, dampdoorlatende folie en panlatten en tot slot de dakpannen. Ondertusen werd ook de schoorsteen aangepakt: voegen repareren, nieuw lood. Het enige wat ik kon doen was ze regelmatig voorzien van koffie, thee, stroopwafels, krentenbollen en meer. Je moet die mannen wel tevreden houden. Voor ik het wist was het dak van de aanbouw bedekt met pannen. Heel fijn want 's nachts waaide het weer stevig, ik werd er gewoontegetrouw wakker van maar hoefde me niet meer druk te maken. Het dak van de aanbouw is dicht.

Dag drie begonnen ze aan de achterkant met het dak dat ik met de buurman deel. Ook dit ging razendsnel, ongelofelijk hoe handig die mannen zijn op het dak. Dakpannen worden soepeltjes overgegooid. En zo fijn: er zijn geen vervelende verrassingen tevoorschijn gekomen die weer voor extra kosten zouden kunnen zorgen.

Dag vier waren de zijkanten van mijn puntdak aan de beurt. Hierbij zou ook mijn dakraam vervangen en de kilgoten gecontroleerd worden. Weer een meevaller: de kilgoten waren goed op een klein gaatje na, veroorzaakt door een schroef van binnen uit ( zou ik dat zelf gedaan hebben??). Dit gaatje kon prima dicht gesoldeerd worden en dan kunnen de goten weer jaren mee.

Op dag vijf zijn de laatste pannen erop gelegd, op het dak aan de voorkant. Heel mijn dak voorzien van nieuwe dampdoorlatende folie, pannenlatten en dakpannen. Wat een plaatje.

Het zit erop! En mijn dak kan weer jaren mee.