vrijdag 15 november 2019

Een bak compost.

Afgelopen weekend was het heerlijk herfstweer. Ik heb er gebruik van gemaakt om eindelijk weer eens de tuin in te gaan en daar orde op zaken te stellen.


Ik ben begonnen met het bij elkaar harken van afgevallen blad op de halfverharding en het gazonnetje. In de borders laat ik het liggen als dekentje voor de planten.


Meestal gooi ik het afgevallen blad dat ik heb verzameld in de compostbak maar die ligt al zeker een half jaar op zijn kant, omgewaaid tijdens een storm. Dat gebeurt natuurlijk niet zomaar; doordat ik had geprobeerd de inhoud om te husselen met een riek zodat er wat lucht tussen het niet verteerde gedeelte kon komen, was het gevaarte scheef gaan staan tot hij op een dag na een storm ineens om lag. Even recht zetten was geen optie want ondanks dat hij omgewaaid was, was hij toch behoorlijk zwaar. Bovendien zou dan de inhoud overal terechtkomen waar ik het niet wilde hebben, tussen de kiezels bijvoorbeeld. En dan was er ook nog mijn lijf wat dit jaar niet lekker mee wilde werken, dat wil zeggen een been dat moeilijk doet nadat ik op een onhandige en onverstandige manier gordijnen op wilde hangen. Hopeloos. Steeds als het beter gaat dankzij rust en werk van de fysiotherapeut ga ik weer wat doen (heel voorzichtig, echt waar) en begint het been opnieuw te klieren. Volgens de fysiotherapeut gaat het een keer over. Ik wil hem graag geloven.


Enfin, die compostbak moest echt weer een keer rechtop, mijn lijf voelde oké en ik besloot dat dan meteen maar te doen. Ik heb braaf steeds rustmomentjes genomen en heb het dus in fases gedaan maar al bij al was het een hele klus die net voor het donker werd klaar was.
Eerst heb ik de kruiwagen tevoorschijn gehaald. Die bleek verstopt achter een gordijn van klimop wat betekende dat die klimop daar "even" gesnoeid moest worden. Daarna heb ik de kruiwagen gevuld met compost dat nog niet helemaal verteerd was. Het verteerde gedeelte heb ik in de tuin verspreid. Het paste maar net in de kruiwagen want ik ben al de tijd dat de compostbak op zijn kant lag wel compost blijven verzamelen op de hoop die achtergebleven was na de val. Daarna heb ik de grond onder de bak mooi waterpas gemaakt, de compostbak weer netjes recht gezet en opnieuw gevuld met de compost uit de kruiwagen.



Nadat ik de kruiwagen weer op zijn plek had gezet, de schop en de grashark weer terug had gehangen begon het al te schemeren. De lampionnenkrans buiten ging aan. Lekker de laarzen uit en naar binnen, kaarsjes aan, beentjes omhoog op de bank samen met Mix. Moe en voldaan, een heerlijk dagje was het.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten