Daar is ie weer!

Daar is ie weer, de kast. Hij staat weer beneden. Alhoewel de Kastjeskast mij beviel, net zoals de opstelling van de bank, heb ik toch alles weer veranderd en de grote kast beneden gezet. Reden hiervan is dat er boven eigenlijk geen plaats is voor deze grote kast. Er is maar één plaats waar hij boven kan staan en dat is op de voorkamer. Hij staat daar echter dicht bij de kleine raampjes en neemt erg veel licht weg op de toch al wat donkere kamer. Ik heb daarom besloten: of hij gaat terug naar beneden óf hij gaat weg. Op een of andere manier ben ik gehecht aan de kast en dus staat hij weer beneden.

Doordat deze grote kast weer beneden staat, moest de bank gedraaid worden. Deze staat nu dus weer op zijn oude plek met de rug tegen de lambrisering aan.

Jammer dat ik nu de lambrisering niet meer zie maar ook heerlijk dat ik weer beter vanaf de bank de tuin in kan kijken.

Voorheen had ik in de zithoek een grote salontafel staan, een prachtige tafel met stalen onderstel en oude wagonplanken. Deze staat nu bij oudste dochter en is bij mij vervangen door een kruk en klein bijzettafeltje. Het was een mooie tafel maar nu zijn de verhoudingen beter. Samen met mijn nieuwe donkere jaloeziën is de kamer mooi in balans en is het een rustiger geheel dan met de Kastjeskast.

Voorlopig blijft de kast hier staan en denk ik de komende tijd na of ik hem een kleurtje zal geven of niet.