Met oude stenen een nieuw terras.

Toen de borders in de tuin ontdaan waren van dode en verdorde delen, de grond los gemaakt en bemest was, kortom er prima uitzag, stak het terras-bij-het-huis er rommelig bij af. Het terras bestaat uit eenvoudige stoeptegels. Geen spectaculair terras dus. Vorig jaar kon ik een partij klinkertjes krijgen en die heb ik netjes opgestapeld langs het terras in afwachting van een latere actie.

Nu de tuin er zo netjes bij lag, was het tijd voor actie. Ik had al tijdens de winter nagedacht hoe ik de klinkers wilde combineren met de stoeptegels en waar ik het beste kon beginnen. Over dat beginpunt bleef ik twijfelen en dat hield me tegen eraan te beginnen maar nu zag ik ineens hoe ik het aan moest pakken. Het moment was daar!

Voor mij was het veel te zwaar deze klus in één keer te klaren. Het karwei moest in fases en de achterdeur moest in die tijd bereikbaar blijven, vandaar dat het beginpunt belangrijk was. Ik wilde niet alle tegels tegelijk eruit halen maar steeds een rij tegels opschuiven en de klinkers ertussen leggen. Het zandbed lag er al en was vlak dus dat scheelde een hoop werk. Tijdens de klus had ik steeds andere dingen gepland, zoals onder andere een wandeling met Mix, drankje bij broer, zodat ik verplicht moest stoppen en rust kon nemen. Ik heb vaak de neiging te lang door te gaan en te vermoeid te raken waardoor ik de klus niet af zou kunnen maken. Dat is deze keer niet gebeurd. Natuurlijk werd ik moe maar wat een voldoening om het terras iedere dag een stukje mooier te zien worden.

 

Een groot obstakel was de tuintafel. Die heeft een stenen blad en is niet te tillen in je eentje. Toen ik de tafel van achter in de tuin naar het terras bij het huis wilde verplaatsen zijn alle kinderen ingeschakeld en hebben we hem met zijn vijven op zijn plek gezet. Toen ik met bestraten bij de tafel kwam, moest ik dus wachten op hulp. Tijdens het wachten op die hulp, wat mij natuurlijk veel te lang  duurde, dacht ik na over een manier om het alleen te doen zodat ik verder kon. En zo bedacht ik dat ik kon proberen onder de poten door te tegelen zonder de tafel te verplaatsen. Door palen onder het tafelframe te plaatsen en daardoor de tafel iets omhoog te krikken, kon ik de stenen eronder vandaan krijgen en de nieuwe op hun plaats slaan. Het kostte iets meer energie maar wederom was de voldoening groot!

 

Het terras is zo goed als af en ik geniet iedere dag als ik naar buiten kijk. Alleen aan de huiskant moest eigenlijk nog een rij halve stoeptegels komen. Vandaag wilde ik een tegelknipper huren om het karwei af te ronden maar de tegelknipper werd mij afgeraden. De stoeptegels krijg ik waarschijnlijk niet netjes doormidden, men adviseerde het te doen met een haakse slijper en een diamantzaag. Hiermee heb ik niet eerder gewerkt en ik heb besloten de ruimte langs het huis te vullen met grind (waarvan ik nog drie zakken heb staan) in plaats van halve stoeptegels.

 

Behalve dat het terras nu opgeknapt is, is de tuin meer éen heel geheel geworden. Het terras bij huis hoort nu ook bij de tuin!
Met dank aan de gulle gever (van de stenen)!