Moestuin-verdriet of Moestuin-geluk?

Op Facebook zag ik een jaloersmakende foto van de oogst uit de moestuin van mijn nichtje in Californië.

Zo'n foto zal ik niet kunnen maken. Het is een eenzijdige oogst dit jaar en allesbehalve gevarieerd.
De peultjes die ik tot nu toe heb geoogst zijn op één hand te tellen en de ranken waarvan ik verwachtte dat ze groen en rijkbloeiend zouden zijn, zien er geel en op sterven na dood uit. Ik zie ze wel langer en langer worden en radeloos op zoek naar houvast om zich heen grijpen maar mijn schapenhek en bijgezette bamboestokken zijn bij lange na niet lang genoeg. Zetten ze hun groeispurt maar om in energie om mooie peultjes te produceren!

Mijn aubergineplant heeft het niet gered. Ze produceerde als minuscuul plantje een klein bloemetje om toch nog iets achter te laten maar dat is niet gelukt. Geen aubergines uit eigen tuin dit jaar.

De wortelen. Tja, daar heb ik te weinig geduld mee gehad. Ze kwamen na het zaaien maar niet boven. Uiteindelijk heb ik bietjes op hun plek gezet. Twee doorzetters hebben toch hun plekje tussen de bieten vastgehouden en zijn naar boven gekomen. De rest heeft het erbij laten zitten.

Ik had twee courgetteplantjes. Ik zag dat ze het op hun plekje niet goed deden. De een heb ik op een gegeven moment verzet in de hoop dat die het op haar nieuwe plekje meer naar de zin zou hebben. Ze legde al snel het loodje. Dat was dus geen goed idee. De ander staat nog steeds op haar oude plekje en vecht om te overleven. Ze heeft al een paar minuscule bloemetjes geproduceerd maar courgetjes zijn het niet geworden. Ze is zelf ook nog steeds niet groot dus ik heb niet veel hoop.

Ik heb ook nog rode uien gezaaid. Geen idee hoe het daarmee is. Ik zie hier en daar wat dunne sprietjes maar veelbelovend is het niet.

Behalve deze treurige moestuinberichten zijn er ook beter geslaagde pogingen te melden.

Na het zien van mijn tomaten-zaai-resultaten bracht een kennisje drie tomatenplantjes voor me mee. Die van mij waren drie centimeter groot, die van haar dertig centimeter. Zij had ze dan ook in een kasje gezaaid. Ik heb twee van haar planten in de moestuin gezet en één in een pot. De moestuinplanten doen het beter dan de potplant maar ze hebben inmiddels alle drie tomaten.

De paprikaplantjes die ik tegelijk met de tomaten had gezaaid en toen even groot waren, heb ik toen toch ook in de tuin gezet. Ze hebben nog geen bloemetjes maar zijn toch lekker gegroeid en ik hoop nog op paprikaatjes.

En dan de succesnummers dit jaar:
Op plaats één de bietjes. Die geven geen problemen en doen het allemaal volgens het boekje. Ik heb ze in de volle grond gezaaid en toen ze kleine plantjes waren heb ik ze uitgedund. Ze zijn nu klaar om geoogst te worden.
Naast de bietjes heb ik rucola gezaaid, succesnummer twee. Ook een probleemloze groeier. De rucola groeit zo hard dat ik ze niet bij kan houden met eten. Ze begint hier en daar te bloeien met gele bloemetjes.
Succesnummer drie doet het eigenlijk altijd goed: radijs. De radijsjes zijn al lang geoogst en opgegeten.

Op plaatsen waar de rucola geoogst is, heb ik een sla-mix gezaaid. Een succesnummer van andere jaren. Het is even afwachten of deze mix goed opkomt en nog een goede mix is want het is al het derde jaar dat ik ze zaai en het busje is bijna leeg.

Het is bijna tijd om de late framboos te oogsten. Vorig jaar had ik een rijke oogst. Ook nu hangen de takken vol dus het ziet er veelbelovend uit.

Wat het ook goed doet, is de salie. Deze was te groot voor de kruidentuin dus staat hij in de moestuin. Ik heb hem in het voorjaar fors terug gesnoeid. Weer een bewijs dat snoeien doet groeien en bloeien (groeien in dit geval). En ook de lampionplant (niet om te eten maar voor het leuke) doet het goed in de moestuin. Er zijn al heel wat oranje lampionnetjes te vinden en er komen er nog meer.

  

Nu ik het allemaal zo opschrijf en de foto's zie, vind ik het wel meevallen met dat moestuin-verdriet.

Wat een plaatjes!
Het is moestuin-geluk!