Maart is begonnen, de lente komt dichterbij. Ik kan niet wachten! Bij ieder zonnestraaltje kriebelt het: ik wil de tuin in! Er moet genoeg gebeuren maar het is nog te koud. Ik heb al wel mijn moestuintje schoon gemaakt en bemest. Jammer genoeg ziet mijn buurkat mijn schone moestuintje als een grote kattenbak en die bemesting wil ik nu juist níet! Op advies heb ik chilipepers rondgestrooid maar dat vindt ie totaal geen probleem. Binnenkort maar eens wat gaas onder de schutting bevestigen. Dat is namelijk zijn favoriete route. Die schutting stond er nog niet toen ik het huis kocht. Het was een grote kale tuin waar veel schuren en hokken hadden gestaan. De grond zat vol met puin. Er is veel puin uit gehaald maar lang niet alles. Spitten is een crime maar de grondstructuur is wel luchtig en watert prima af.
Op marktplaats heb ik in januari 2015 een schuurtje gekocht. Een aantal lieve, handige mannen hebben het op de koudste dag van het jaar uit elkaar gehaald en naar mijn tuin gebracht. Toen het aangenamer weer werd, hebben zij het hier weer opgebouwd. Twee jaar lang heb ik getwijfeld of ik het wel of niet nachtblauw zou verven. Een vriendin gaf het advies de voorkant te behangen met vuilniszakken. Een gouden tip want daarna wist ik het meteen: verven!
Inmiddels heeft de tuin naast een schuurtje een schutting, bestrating en beplanting. Het is nu in maart natuurlijk nog een saaie boel maar overal verschijnen al groene puntjes. Nog even geduld. Lentekriebels...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten