Van nood tot deugd

Terwijl er boven geslapen en gebadderd kon worden, werd er in de rest van het huis volop geklust.
Uren en uren kozijnen schuren, plamuren, schuren, plamuren, verven. Lijmresten wegkrabben op trap en woonkamervloer. Een arbeidsintensieve klus.








1 m2 Per dag op onze knieën krabben leverde na weken een schone lamelparketvloer op. Nadat deze geschuurd en geolied was konden de meubels komen. Meubels uit een getrouwd leven, de helft van een inboedel, grote meubels. Passen en meten dus.

Het kleine deel van de modulenbank werd verkocht en het grote deel van de bank paste precies in de kamer. Hoewel, precies... Inmiddels liep er een kolom met een badkamerafvoer door de kamer en hierdoor paste de bank precies níet! Van een nood kun je maar beter een deugd maken! In mijn geval: extra bergruimte. Die heb ik namelijk niet veel in dit huisje. Ik had nog geen plaats voor mijn schildersdoeken. Ik heb een houten skelet gemaakt over de lengte van de muur met dezelfde diepte als de afvoerkolom. Bovenop kwam een wit geschilderde plank. De bank staat nu met de rug tegen het houten skelet met de plank. Op de plank kan ik wat spulletjes kwijt en onder de plank staan mijn schilderijen. Ideaal!


Bij de bank past prima de grote salontafel. Tegenover de bank staat de grote drie-deurs-kast, hard nodig als bergruimte. In de eethoek staat de grote eettafel (1,00 x 2,20/2,70m). Ongelofelijk dat die grote meubels in dit huisje passen!











Nog steeds ben ik bezig de puntjes op de i te zetten en van een ratjetoe aan spullen één geheel te maken met zo min mogelijk kosten. Een blijvende uitdaging!