De eerste week van 2017 zit er al weer op. De kerstboom had zijn beste tijd gehad en liet steeds meer naalden vallen. Hij is weer afgetuigd en opgeruimd en er is flink gepoetst in Jans' huis; er is geen naald meer te vinden. Ik was eigenlijk de kerstboom nog helemaal niet beu maar na Drie Koningen op 6 januari wordt het toch echt wel tijd om de kerstspullen weer voor een jaar naar de kelder te brengen.
Ik heb meteen de eerste klus van het jaar aangepakt: een soort van lambrisering gemaakt.
Toen de bank nog op zijn oude plaats stond, had ik achter de bank een opslagplek voor mijn schildersdoeken. Die plek was aan de bovenkant afgesloten met een plank waar ik gezellig wat spullen op uit kon stallen en waar ik mijn kop koffie weg kon zetten. Ideaal! De opslagplek had geen voorkant. Dat was ook niet nodig want je zag de voorkant niet, daar stond de bank voor.
Nu de bank en de eettafel van plaats gewisseld hebben, was ineens de voorkant van de opslagplek wel zichtbaar. Dat betekent dat je alle schildersdoeken ziet staan, rommelig en onrustig. Ik heb besloten dat de opstelling van bank en tafel even zo blijft dus is het zaak de onrust te verhelpen door middel van een soort lambrisering.
Bij de bouwmarkten heb ik een mega-plaat in een aantal kleinere platen laten zagen die de hoogte van de opslagplek hebben. Deze platen heb ik tegen het 'geraamte' van de opslagplek geschroefd. Daarop heb ik met montagekit latten gelijmd die zorgen voor een vlakverdeling en meteen de naden en schroeven verbergen. Alles is netjes wit geschilderd en klaar is Jans!
Nou ja, niet helemaal. Ik heb niet genoeg latten gekocht dus ik moet de klus nog afmaken. Dat ging niet meteen want Koning Winter meldde zich en het leek me niet verstandig om naar de bouwmarkten te fietsen (want: veel te glad). Dat kan een andere keer ook. De uitlaat-rondjes met Mix door de buurt zijn nu al een hele uitdaging!
Ondanks de ontbrekende latjes ben ik toch tevreden met mijn lambrisering. Het ziet er best goed uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten