Mix

Het is wat, een pup in huis! Ik kan me niet herinneren dat het met pup Dorus ook zo zwaar was. Nu kregen we Dorus met 12 weken uit het nest en Mix mocht het nest al met 8 weken verlaten. Dat scheelt natuurlijk. Maar ik denk ook dat het totaal verschillende karakters en natuurlijk verschillende honden (boxer en mix) zijn. Gekke goedzak Dorus en felle bijdehante Mix.

Mix is een pittige tante die graag de baas wil spelen en haar zin wil krijgen. Ze is ook slim en leergierig. Ze houdt ons aardig bezig. Na een week gebroken nachten kan ik weer doorslapen. Geen lange nachten weliswaar maar het is al een hele vooruitgang. Het valt niet mee om geduldig te blijven als je zo moe bent.

Mix is een schatje als je haar 's morgens uit de bench haalt en ze je vol enthousiasme begroet. Ze is dolgelukkig als je met haar speelt en haar daarna ook nog eens een bakje brokjes geeft. Buiten plassen en poepen wil nog niet zo lukken maar er zit wel vooruitgang in. Ze weet al heel goed wanneer ze een snoepje kan verdienen en probeert alles uit: zitten, liggen, komen, op haar plaats. Ze kijkt je dan met een scheef koppie en zachte blik aan zodat je hart harder gaat kloppen van verliefdheid. Ze gaat graag mee erop uit, is niet bang aangelegd en wil graag alles onderzoeken. Soms vindt ze iets wel spannend en gaat haar staart tussen haar benen maar ze gaat er wel op af en loopt niet gauw ergens voor weg. Onderweg gaat ze regelmatig even zitten om alles in zich op te nemen om daarna weer vrolijk met staart omhoog verder te lopen. Ze gaat graag ook weer naar huis toe als ze de straat herkent. Ze wil dan het liefst hard hollend naar de deur. En dan komt haar sterke willetje naar boven want ik sta stil zodra ze trekt en dat betekent honderd keer rennen, stop, zitten, doorgaan, rennen, stop, zitten, doorgaan. Mijn willetje is ook sterk maar ik moet moeite doen om van haar te winnen.

Tja en dan mijn huis...
Het is een slagveld en niet echt gezellig. Het kleed is weg. Op de salontafel staat het hoognodige midden op tafel bij elkaar geschoven zodat zij er niet bij kan. Er staat een kartonnen, half opgegeten doos waar ze zich regelmatig op uitleeft of in verstopt. Dan ligt er haar kleed, haar plekje en liggen er overal speeltjes om haar af te leiden als ergens in gaat bijten. Buiten staat de emmer met mop klaar om alle ongelukjes meteen weg te poetsen.

en tuin....
In de tuin doe ik haar inmiddels aan de lijn. ze wals alles plat, plukt mijn bloemen, is niet uit de bloemenperken te houden. Tijdens haar dolle kwartiertje sjeest ze zonder remmingen overal door heen om even neer te ploffen op de buxus of het engels gras om even bij te komen en weer verder te kunnen gaan. Naast zorgen voor haar gezondheid vanwege alle giftige planten die in de tuin staan, vind ik het ook eeuwig zonde van al die mooie bloeiende bloemen. Ook het vijvertje heeft ze ontdekt, ze is er al twee keer ingevallen maar was geheel niet onder de indruk. Inmiddels gebruikt ze het als mega drinkbak.
Als ze zich beter in de tuin gaat gedragen, heb ik haar een eigen grasmatje voor haar eerste verjaardag beloofd!

Terwijl ik schrijf ligt zij heerlijk te slapen in haar bench. Ze is zo lief als ze slaapt. En ze krijgt voor elkaar wat mij nog steeds niet gelukt was: schoenen, tassen en jassen worden meteen naar de gang gebracht en niet meer in de kamer achtergelaten!