Het kitpistool en de plantenbak

Het kan soms "lekker" tegen zitten. Zoals gisteren. Eigenlijk weet ik van te voren dat ik dan maar beter niets kan doen. Ik was moe, slecht geslapen en mijn lijf werkte niet mee. Als MS-/Migraine-patiënt weet ik dat ik dat moet accepteren, me erbij neer moet leggen (letterlijk en figuurlijk) maar ik wil zo graag dat ene klusje klaren, dat andere klusje afmaken. En ja, als ik dan toch aan zo'n klusje begin, zit het tegen.

Het kitpistool lag al een poosje te wachten op het aller-, allerlaatste kitrandje. Als ik wil beginnen, voel ik weerstand bij het pistool. Toch even doorduwen en jawel: kitpistool kapot! "Even" een nieuwe halen en verder. Weer weerstand. Verdorie! En dan begint het gerommel met een lange schroevendraaier op zoek naar de oorzaak van de weerstand. Het gevolg: een kliederboel, een smerige schroevendraaier, onbruikbare kit en geen mooi kitrandje. Ik ga niet weer naar de bouwmarkt. Dan maar het andere klusje: bloembakken ophangen.

Ik had nog een paar bloembakken die ik onder mijn raam aan de voorkant van het huis wilde hangen. Ze hebben echter niet de goede maat. Eén is te weinig, twee te veel. Maar ze zijn wel goed van maat voor onder het keuken- en atelierraam. Bovendien is het bij die ramen een beetje een dooie boel. De tuintafel staat daar en wat bloemetjes zullen de boel daar lekker opfleuren. Eergisteren had ik al wat bloemetjes gekocht. Wel even schrikken toen ik ze in de bakken had gezet want ze zijn behoorlijk roze, lijken bijna plastic kitch! Maar dat heeft ook wel iets, zeker bij mijn plastic vliegengordijn bij de deur! We doen het ermee. Nu de bakken nog aan de muur monteren, een paar gaatjes zullen nog wel lukken. Gelukkig ging het boren meteen goed. Bij het vastschroeven grijp ik mis: Heb ik honderden schroefjes in verschillende maten, lengtes en diktes maar niet de maat die ik moet hebben! En ik wil niet meer naar de bouwmarkt. Na in alle bakjes, vakjes en laatjes gezocht te hebben heb ik de helft van het aantal nodige schroefjes bijeengesprokkeld. Daarmee blijven de bakken ook wel hangen. Het is duidelijk half werk. De bakken hangen goed, dat wel. Maar ze zijn nog niet goed gevuld en het groen van de bakken vind ik ook niet mooi. Ze moeten donkerblauw worden gespoten. Geen voldaan gevoel dus.

Ik ben wel zo verstandig geweest om dat vullen en verven niet meer te doen. Ik heb mijn rustmomentje genomen. Vannacht heb ik het klokje rond geslapen en vandaag doe ik het rustig aan. Alleen dit bericht nog posten want dat lukte gisteren niet meer.