Voorjaar!

Het voorjaar is begonnen! Heerlijk, ik ben toe aan beter weer, het zonnetje, ontluikende bloemen, buiten zijn. Ik had van de week al wat bloeiers gehaald voor huis en tuin, op de parkeerplaats bij Intratuin. Een shopafspraak heb ik nog niet gemaakt,ik wil weer lekker rondsnuffelen en daar heb je nog amper tijd voor. Je moet gericht de winkel door, geen tijd voor impulsaankopen, en het zou voor mij al een hele prestatie zijn om de hele winkel door te cruisen binnen de shoptijd. Gelukkig hadden ze van alles buiten uitgestald zodat ik toch met handen vol naar huis kon.

Vandaag is het fris maar gisteren was een prachtige dag en dat kwam goed uit want er was werk aan de winkel in de tuin. In februari was mijn schutting omgewaaid, alweer. Het begint een jaarlijks terugkomend onderwerp te worden: de schutting die scheef gaat, planken die uit de schutting waaien.

In 2013, toen ik hier kwam wonen stond er nauwelijks een schutting tussen mij en de toenmalige buurvrouw. In haar tuin stond een enorme schuur tegen de erfscheiding en verder een laag hekje en wat plantjes. Toen de buurvrouw overleed werd het huis door de woningbouwvereniging te koop gezet en moest de schuur worden afgebroken. Daarmee viel ook de scheiding tussen onze twee tuinen weg, de tuin was een kale vlakte maar leek wel heel erg groot. Ik woonde er nog maar net en was in gesprek over een schutting maar toen het te koop werd gezet kwam de woningbouw even snel een houten schutting plaatsen. Opgelost, dacht ik maar de schutting stond vanaf het begin niet stevig, stond in een enigszins golvende lijn en het is natuurlijk best een lengte: 20 meter. De palen waren niet aangestort en tussen de twee kale tuinen ging de schutting gevaarlijk heen en weer tijdens slecht weer. We hebben zelf een aantal palen aangestort waardoor hij wat steviger stond en de tuinen werden aangeplant zodat de wind wat minder greep kreeg op de schutting en zo ging het even goed.

In 2017 begon de schutting al te haperen: toen het hard waaide, werden er een paar planken uit de schutting geblazen en zaten er een aantal kijkgaten in de schutting. Dit viel nog best gemakkelijk te repareren en dus werden de kijkgaten gedicht. Niet meer gluren bij de buren.

In 2018 waaiden er steeds meer planken uit een scherm en werd het ook lastiger de planken goed terug te plaatsen. En ook het jaar daarna vlogen er weer planken uit.

Tegenwoordig stormt het ieder jaar wel een of meerdere keren in januari en februari, zo ook dit jaar. Zodra het ging waaien dacht ik al aan de schutting. Er was al een scherm uitgewaaid en we (buurman en ik) hadden het scherm weer rechtop gezet en met wat hout aan elkaar bevestigd. Misschien toch eens nadenken over een nieuwe stevige schutting, zeiden we tegen elkaar. Misschien van de zomer een nieuwe plaatsen. Een paar weken geleden waaide het weer hard en jawel hoor, daar lag ie weer, nu drie delen tegelijk en palen afgebroken.

We zijn er klaar mee! Er komt een nieuwe, stevige hout-betonschutting met aangestorte palen. We moeten nog wel zo'n vijf weken geduld hebben want we zijn niet de enige maar hij komt in ieder geval. Gisteren was een mooie dag om de omgewaaide schutting op te ruimen. We hebben meteen de rest van de schutting ook alvast verwijderd op een paar goede schermen na. Die gaan bij mij de oude lage betonschutting achter mijn schuur vervangen. Dat moest nog gebeuren en wordt meteen meegepakt. Een sloopdagje dus. Ik ben (bijna) weer terug bij af: ik heb even weer een hele grote tuin. Alleen geen kale vlakte meer want alles begint al te groeien en soms al te bloeien. Het is voorjaar!