De dagen hollen voorbij.
Ik was zó van plan weer ieder week een blog te schrijven maar inmiddels is mijn laatste blog alweer 6 weken geleden!!! Het is wel te verklaren want in de afgelopen weken heb ik mijn half-jaarlijkse dagopname voor mijn MS met alle daarbij-horende controles en bloedonderzoeken gehad en daar moet ik altijd even van bijkomen. Daarna stortte ik me meteen in de voorbereidingen voor een tuinfeestje dat ik gepland had voor mijn 60ste verjaardag (in november) en mijn 10 jarig jubileum van Jans' huis en tuin. Dat feestje was geweldig (eind mei), waarover straks meer, maar een klein minpuntje was dat ik mijn voet aan het eind van het feest verzwikte en tot op de dag van vandaag nog niet goed kan lopen. Alle tijd om op de bank te zitten en een blog te schrijven, zou je denken maar niets is minder waar. Al mijn energie gaat naar mijn enkel en het (moeizame) lopen waardoor ik zo moe was dat ik geen woorden 'op papier' kon krijgen. Gelukkig gaat het iedere dag beter en vond ik het nu wel tijd worden weer iets van me te laten horen.
Een tuinfeestje dus.
In november werd ik 60 en vierde dat met kinderen, broer, zus en alles wat daarbij hoort op landgoed De Mariënwaerd. Een heerlijk weekend. Ik wilde echter ook een feestje geven voor mijn vrienden en vriendinnen en het leek me zó leuk om een feestje in de tuin te geven. Daarbij kwam ook het feit dat ik dit jaar mijn 10e jaar in Jans' huis en tuin' beleef en zo kwam het idee 28 mei een tuinfeest te geven met hopelijk goed weer. Dat is gelukt!
Ik vind het geweldig leuk om de tuin mooi te maken, hapjes en drankjes te verzinnen en die ook zelf te bereden. Om dat alles mogelijk te maken, begon ik op tijd zodat alles in stapjes, gedoseerd gedaan kan worden. Overal maakte ik lijstjes voor die ik honderd keer opnieuw doornam en waarop alles afgevinkt kon worden. Het geheugen is niet meer wat het was en multi-tasken is ook voorbij.
Het weer werkte fantastisch mee: droog, zonnig en niet te warm.
De dag van het feest was alles voorbereid. De tuin stond er piccobello bij, de versieringen waren aangebracht, alle boodschappen waren in huis, alle hapjes waren voorbereid, de (zelfbediening-)bar stond klaar, dochters en schoonzonen waren present: het feest kon beginnen. Vanaf nu hoefde ik me alleen nog maar met mijn gasten bezig te houden want de kinderen zorgden voor het af-bereiden en rondbrengen van de mini-gerechtjes, het bevoorraden van de drankjes en het in beeld brengen van alles. Zonder hen was het niet gelukt.
En ja, aan het eind verzwikte ik mijn voet, dacht dat het wel mee viel en ging gewoon verder maar bij de na-zit toch maar even pootje omhoog en gekoeld. Dat had eigenlijk eerder gemoeten, mijn voet werd dik en ik kon er niet meer op staan. Met rust nemen kwam het na het feestje in ieder geval wel goed, ik kon alleen maar op de bank liggen. Inmiddels loop ik weer rondjes met Mix. Het mag de pret niet drukken, ik geniet nog steeds na van mijn tuinfeestje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten