Kom binnen...

 

Kom binnen!

We beginnen de rondleiding in de gang. Misschien eindigen we de rondleiding daar ook in een laatste blog. De gang kan er zo maar eens heel anders uit zien over een paar maanden. Ik mag dan misschien klaar zijn met verbouwen, na twaalf jaar heb je ook te maken met onderhoud. De gang en trap hebben een onderhoudsbeurtje nodig. 

Met een hond in huis die nogal eens nat binnenkomt en zich heerlijk uitschudt in de gang is het niet vreemd dat dat dat zijn sporen nalaat op de muur. Ik heb nu plannen om een lambrisering met tegels te maken. Dat poetst net wat makkelijker en het past ook wel in een oud huis. 

Ook de trap kan wel een likje verf gebruiken. Eerlijk gezegd had ik gedacht dat na vijf jaar al te moeten doen maar inmiddels zijn we twaalf jaar verder. Ik denk wel eens aan een grijze of zwarte trap maar denk toch dat hij wit blijft. Lekker licht want met name boven komt er weinig licht binnen.

De deur naar de kelder is de enige overgebleven originele deur in huis. De kelder doet dienst als voorraadkast maar er staat ook een box, kinderstoel , trap.. Ideaal die bergruimte. Verder staan er nog spullen die ik maar eens per jaar, of voorlopig niet, nodig heb. Die staan in het gedeelte waar je niet kunt staan en alleen kunt kruipen. Jongste dochter moet er nogal eens aan geloven en kruipt voor mij de kelder in om er iets uit te halen of terug te zetten. 

De lockerkast, ooit aangeschaft bij Ikea, gaat al heel wat jaren mee. In een vorig leven werd hij gebruikt als badkamerkast en ook in dit huis stond hij eerst in de badkamer. Hier in de gang staat hij helemaal op zijn plek en biedt hij ruimte aan jassen, sjaals, mutsen en schoenen. 

Natuurlijk heb ik ook een kapstok voor mijn jassen. Ooit bij een brocante gekocht, liefde op het eerste gezicht hoewel de mosterdgele kleur niet echt mijn kleur was. Toch heb ik hem zo gelaten, hij hoort gewoon zo en ik ben er blij mee. De kleur blijft, ik ga er zelfs rekening mee houden bij het kiezen van de kleur van de wandtegels. 

De mosterdgele kleur komt terug in het Mariabeeldje dat van mijn moeder is geweest. In het vaasje staan droogbloemen uit mijn tuin. Die kom je overal in mijn huis tegen, ook in een vaas naast de locker.

Vooral de uitgebloeide Alliums vind ik prachtig. Ik heb ze in verschillende groottes en ieder jaar komen er weer nieuwe exemplaren bij. Tussen de alliums ’vliegt’ een goudkleurig vredesduifje. Gekocht als kerstversiering maar van mij mag hij het hele jaar blijven hangen.

Bij aankoop van het huis zat aan het eind van de gang (achter de locker) de deur naar de kamer, een glazen deur met een afbeelding van een steigerend paard. Ik heb de deur eruit gehaald en aan een paardenliefhebber gegeven. Het kozijn is blijven zitten en is netjes weggewerkt achter een wandje. In de linkermuur is een nieuwe deuropening gemaakt. Van origine was hier al een deur die ooit eruit is gehaald. Grappig genoeg bepaalde ik nu waar de deur moest komen en dat bleek precies de plek te zijn waar hij ooit had gezeten. Dat konden we zien aan de stenen. De deur vond ik bij een sloopbedrijf, het kozijn werd hierop aangepast en een timmerman maakte voor mij dezelfde deurlijsten als in de rest van het huis. Dat er verschillende deuren in de gang zitten vind ik zelf wel grappig. Het past bij het huis zoals het door de tijd geworden is, een beetje van dit en een beetje van dat.