Liever binnen dan buiten.

Het was dit weekend (vooral zondag) het beste om maar binnen te blijven. Ik heb dat niet gedaan en ben goed nat geworden. Ik wilde een frisse neus halen en Mix even goed laten rennen zodat ze haar energie kwijt kon. Het is een frisse én natte neus geworden. Zelfs Mix kon dit hondenweer niet waarderen.

Maar dan kom je thuis en weet je je warme droge, gezellige huis wél te waarderen.

 

Natte kleren uit, joggingbroek en warme trui aan, Mix enigszins drooggewreven, kaarsjes aan en lekker op de bank. Ik dus, Mix mocht met haar natte lijf niet op de bank en dat vond ze maar niets. Uiteindelijk zag ze in dat het haar niet ging lukken en nestelde ze zich in haar mand, ook een prima plekje.

Septembertuin.

In september zijn er volop klussen te doen in de tuin. Als het van dat heerlijk zonnig nazomerweer is, geniet ik van die tuinklusjes.

Een tuin is altijd in beweging, planten groeien. Er zijn altijd wel planten die te groot zijn geworden zodat ik ze moet scheuren en herplanten of planten die ik een andere plek wil geven. September is voor mij bij uitstek een maand om op een zonnige dag vanuit een luie tuinstoel naar de tuin te kijken om te zien wat ik wil veranderen en dan uit die luie stoel te komen om het meteen aan te pakken. Tussendoor ga ik trouwens regelmatig terug in die stoel om even pauze te nemen. Ik vind het lastig om op tijd te stoppen, denk meestal "nog even dit, nog even dat" en moet dan echt even bijkomen. Gisteren heb ik het gras gemaaid en de sierappel verder gesnoeid. Je kunt nu onder het boompje door lopen zonder te bukken voor de laaghangende takken met appeltjes

Vandaag begon ik met wat schoffelen en snoeien maar inmiddels heb ik ook een aantal planten verplaatst waaronder een grote Viburnum en de helft van een herfstaster die ik gescheurd heb. Ook een stukje Beukhaag heb ik een nieuwe plek gegeven. Eigenlijk is het nog te vroeg om een Beukhaag te verplaatsen maar dit waren twee plantjes die overgebleven zijn na een mislukte poging om een Beukhaag om het gazonnetje te zetten. Toen was ik aan de late kant (april) en daarna volgde een warme droge zomer. Op twee plantjes na heeft de haag het niet gered. Met deze twee durf ik wel risico te nemen.

In de moestuin ligt nog het stuk herfstaster te wachten. Die moet ik echt nog even een plek geven voordat ik vandaag stop met de tuinklussen. Hij krijgt een tijdelijke plek in de moestuin totdat hij naar een nieuwe eigenaar verhuist. Nog even energie verzamelen dus om die plant nog even in de grond te zetten. De andere klussen (compost verspreiden, compostvat overeind zetten, bollen planten...) moeten nog wachten, die doe ik een andere keer.

Wil je weten welke klusjes je nu kunt doen? Check dan even mijn Tuinkalender (blogpost 2 september 2018).

Septemberappeltjes

Buiten voel je het najaar al. Ik houd ervan, september. Ik zei het al eerder: ik ben een seizoenen-mens. Voor mij hoeft het niet altijd zomer te zijn, de voor- en na-zomer zijn mijn favorieten maar ik houd van alle seizoenen. Ik kan intens genieten van het najaarszonnetje, van de tuin en de natuur die begint te verkleuren en daardoor wil ik ook binnen dingen aanpassen, de nazomer naar binnen halen. Dus verschijnen er kaarsen, groene maar ook een mosterdgele, geel-oranje bloemen en liggen de eerste sierappeltjes binnen.

Mijn Sierappelboom (Malus Red Sentinel) heb ik ooit aan het eind van het seizoen als armetierig boompje in een tuincentrum gekocht voor €5,00. Ik heb hem zo geplant dat ik het boompje vanuit huis kan zien want je kunt zowel in het voor- als najaar genieten van de Sierappel. Eerst bloeit hij in april met prachtige bloesem en in september zit hij vol met prachtig van groen via oranje naar rood verkleurende appeltjes.

Het boompje doet het heel goed in mijn tuin. Dat komt waarschijnlijk doordat ik hem zo'n goed plekje heb gegeven naast de compostbak. Hij profiteert natuurlijk van het meest vruchtbare stukje grond in de tuin en beloont mij rijkelijk met een enorme hoeveelheid appeltjes. De vogels zijn ook blij met de appeltjes maar zij wachten tot de appeltjes rood zijn en dan heb ik mijn takken al binnen.

Vandaag heb ik de eerste tak met appeltjes geknipt want ik wil ze graag oranje hebben. Ik moet niet te lang wachten om de andere takken te snoeien want het zal niet lang meer duren voordat ze vuurrood zijn. En er mogen heel wat takken af. Ik loop de hele zomer al bukkend onder de doorgebogen takken door die enorm in de weg hangen maar die ik toen niet weg wilde halen om nu een prachtige lange tak met appeltjes te hebben voor binnen. Ik verheug me nu al op het mooie plaatje van die tak in een vaas.
Voor vandaag houd ik het bij een klein takje. Het is ook altijd weer even moed verzamelen voor zo'n snoeibeurt want het boompje heeft een wat vreemde vorm en met snoeien wil ik hem zo mooi mogelijk laten worden.

Ik vertoef nog veel buiten, zeker nu er weer mooie dagen aankomen, maar 's avonds is het binnen ook fijn met mooie appeltakken, brandende kaarsjes en een fijn tijdschrift (vol lekkere courgette-recepten 😉😋).

Blij van de gang.

Nog iedere dag word ik blij als ik thuis kom, mijn voordeur open doe, mijn huis binnenstap en de gang zie.

De gang is een van mijn favoriete ruimtes in huis, misschien wel de meest favoriete. Dat komt, denk ik, doordat je meteen voelt dat je een huis met geschiedenis binnenstapt door de terrazzo vloer en de oude trap. De trap heeft helaas geen originele trapleuning meer maar de treden hebben nog van die mooie afgeronde randen. De vloer heeft hier en daar beschadigingen waarvan ik de meeste (op de scheur na) zelf veroorzaakt heb. Er lagen namelijk plavuizen op de vloer toen ik het huis kocht. Deze plavuizen heb ik er afgehaald door met behulp van een 'verf-föhn' de lijm onder de plavuizen te verwarmen en daarna de plavuizen beetje bij beetje voorzichtig los te tikken. Op een paar plaatsen lukte dat minder goed en kwam bij het tikken een stukje terrazzo mee. Er zijn bedrijven die dit kunnen herstellen maar voorlopig vind ik het prima zo, de vloer vertelt zo zijn verhaal. Ik houd van de gang.

Ik ben overigens niet de enige. Mix houdt ook van de gang. Het is ook haar favoriete plek. Ze is niet voor niets op bijna alle foto's terug te vinden. Vooral 's zomers ligt ze hele dagen op de koude vloer. Het is de koelste ruimte in huis. Is de vloer te koud dan ligt ze op de kokos deurmat.

De gang is wel toe aan een nieuwe verfbeurt. Na het nodige gesjouw met kasten en bedden van boven naar beneden (en andersom) in de afgelopen jaren zijn de sporen hiervan terug te vinden op de muur. En ook op de trap zijn nu aardig wat kale plekken. In het begin deden we allemaal braaf onze schoenen uit als we naar boven gingen maar daar werden we steeds slordiger in. Eigenlijk had ik verwacht dat de trap er veel slechter uit zou zien, dat ik hem om het jaar zou moeten verven maar de verf zit er al zes jaar op. Nu kan de gang dus wel een verfbeurt hebben want naast de oude geleefde vloer vind ik een strak geverfde trap en muur wel zo mooi.
Het hele huis heeft een lik verf nodig. Misschien een goed idee om met de gang te beginnen al moet ik wel even nog wat moed verzamelen om daaraan te beginnen. Het is best een klus. En blijf ik bij dezelfde kleuren of niet? Tijd om alle ruimtes met een kritische blik te bekijken, om te beginnen de gang. Daar ga ik niet veel aan veranderen want, zoals gezegd, word ik daar nog iedere dag blij van. Zelfs word ik blij van mijn mosterdgele kapstok die ik kocht met het idee om hem te verven maar wat ik gelukkig niet gedaan heb. Ik vind hem nog steeds zo mooi. En ja, die mag dan wel weer zijn kale plekken houden.

Ook mijn locker-kastje mag blijven staan. Leuk en reuze praktisch. Hij staat vol met sjaals, mutsen, handschoenen, laarzen en schoenen.

Hopelijk kan ook de lamp blijven hangen. Ik vind hem prachtig. Oudste dochter heeft hem gemaakt en zij heeft hem nog niet meegenomen naar haar eigen huis. Misschien is ze hem vergeten. Ssstt.

Paella in de tuin.

In juli was ik in vakantiestemming en aangezien ik niet op vakantie ging, bedacht ik dat ik een stukje vakantie wel naar huis en tuin kon halen door zonnige maaltijden te maken. Een recept dat ik 's zomers graag maak, feestelijk is en je in vakantiesfeer brengt, is paella. Echter, de pan waarin ik dat altijd maakte, is niet geschikt voor mijn nieuwe inductieplaat.

Op zoek dus, naar een paella-pan voor op inductie én groot genoeg om met in ieder geval zes personen van te kunnen eten. Die was lastig te vinden. Uiteindelijk zag ik een grote paella-pan, niet voor op de inductieplaat maar voor aan een drie-poot-barbecue. En laat ik die nu hebben! Buiten boven de barbecue paella maken zou helemaal een feestje zijn. Die heb ik dus besteld.
Toen de pan bezorgd werd, schrok ik wel van de enorme doos. Hoe groot was die pan wel niet? Wel, zestig centimeter doorsnee dus en dat was enorm! Natuurlijk had ik de afmeting wel zien staan maar ik was zo blij een geschikte pan gevonden te hebben dat ik daar niet verder over na dacht. Hij was in ieder geval groot genoeg om met zes personen van te eten, na nader onderzoek bleken wel zestien tot twintig personen er van te kunnen eten. Daar kan ik wel een paella-feestje mee geven!

Ik popelde om de pan uit te proberen maar het duurde even (tot afgelopen week) voor ik op een dag met de juiste weersomstandigheden een groot aantal proefpersonen tegelijkertijd in mijn tuin had. Dan was het te warm, dan was er kans op een bui (en til zo'n grote pan maar eens gauw van het vuur naar binnen..) dan was die op vakantie, dan had ik zelf geen tijd, dan kon die niet... Uiteindelijk heb ik met zeven personen de paella-pan ingewijd en uitgeprobeerd. Ik was benieuwd of hij niet te groot was om er voor dit aantal personen paella in te maken maar het bleek dat dit prima ging. Ik had iedereen gezegd bakjes mee te nemen om de paella die over was mee naar huis te nemen maar die zijn leeg gebleven. Alles was op, het was een succes! Heel gezellig om alles buiten klaar te maken en daarna met elkaar ervan genieten! Ik weet niet of er nog veel mooie nazomer-avonden komen maar er gaan vast en zeker nog een heleboel paella-feestjes komen.

recept Paella:

(6 personen)

Ingrediënten:

6 drumsticks

zakje soepgroente

1 l kippenbouillon

olijfolie

300 gr knoflookworstjes (bij de Turkse winkel)

250 gr kippendijfilet in stukjes

2 uien

2 tentes knoflook

2rode paprika's

400 gr rijst

1 theel kurkuma

snufje zout en peper

1 theel paprikapoeder

1 laurierblad

ong 30 mosselen in schelp

250 gram grote gepelde garnalen

300 gr diepvriesdoperwten

1 citroen

(Je kunt zelf variëren met groentes, vlees en vis voor in de paella.

De bereidingswijze boven de barbecue is hetzelfde als in de keuken)

Voorbereiden:

Zet de drumsticks met de soepgroente en de bouillon op en laat deze 1/2 uur trekken. Haal de drumsticks uit de bouillon en dep ze droog. Zeef de bouillon. Kook de mosselen. Snijd de knoflookworst in plakjes,snipper de uien, knoflook en paprika's.

Bereiden:

Verhit de olie in de pan en bak hierin de drumsticks en stukjes kippendij-filet goudbruin. Haal ze uit de pan en bak dan de ui, knoflook, paprika's en plakjes worst in de overgebleven olie.

Voeg na een paar minuten de rijst en kruiden toe en bak dit even mee. Giet er dan 3/4 liter bouillon bij en laat de rijst ongeveer 20 minuten zachtjes gaar koken. Eventueel nog wat bouillon toevoegen tot de rijst gaar en droog is.

Tot slot de doperwten, drumsticks, kippendijstukjes, mosselen en garnalen erbij scheppen en dit alles nog 5 minuten verwarmen. 

Garneer alles mooi met de drumsticks, garnalen en mosselen op de rijst.

Serveren met partjes citroen.